кіста́, -ы́, ДМ -сце́, мн. кісты́, кіст і кістаў, ж. (спец.).

Пухліна, звычайна напоўненая вадкай масай.

|| прым. кісто́зны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узду́цце, ‑я, н.

Спец. Пухліна, прыпухласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́ковый​II мед. ра́кавы;

ра́ковая о́пухоль ра́кавая пухлі́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рак,

злаякасная пухліна.

т. 13, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЛАСТО́МА,

тое, што пухліна.

т. 3, с. 188

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Geschwúlst

f -, Geschwülste пухлі́на

éine gútartige [bösartige] ~ — дабрацкасная [злацкасная] пухлі́на

die ~ geht zurück — пухлі́на разыхо́дзіцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

swelling [ˈswelɪŋ] n. med. пухлі́на;

reduce the swelling зняць пухлі́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ліпо́ма,

Спец. Дабраякасная пухліна з тлушчавай тканкі; тлушчак.

[Ад грэч. lipos — тлушч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлушча́к, ‑а, м.

Дабраякасная пухліна з тлушчавай тканкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міёма, ‑ы, ж.

Дабраякасная шарападобная пухліна з мышачнай тканкі.

[Ад грэч. mys (myos) — мышца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)