чепухо́вый разг.

1. бяссэ́нсавы, пусты́;

чепухо́вый рома́н пусты́ рама́н;

2. (малый, пустячный) мізэ́рны, дро́бны;

чепухо́вая цара́пина мізэ́рная (дро́бная) дра́піна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пусто́й

1. (ничем не заполненный) паро́жні, пусты́;

пуста́я бо́чка паро́жняя (пуста́я) бо́чка;

2. (полый) пусты́, паро́жні;

пусто́й шар пусты́ (паро́жні) шар;

3. перен. (бессодержательный, легкомысленный) пусты́;

пусто́е сло́во пусто́е сло́ва;

пусто́й челове́к пусты́ чалаве́к;

4. перен. (неосновательный) пусты́; (тщетный) ма́рны, дарэ́мны;

пусты́е слу́хи пусты́я чу́ткі;

пуста́я наде́жда ма́рная (дарэ́мная) надзе́я;

◊

с пусты́ми рука́ми з пусты́мі рука́мі;

пусто́е ме́сто пусто́е ме́сца;

перелива́ть из пусто́го в поро́жнее погов. бо́бу ў гаро́се шука́ць; з вадо́ю бі́цца;

пусто́й звук пусты́ гук;

пусто́й карма́н пуста́я кішэ́нь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дудкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Доўгі, вузкі і пусты ўнутры. Дудкаватае сцябло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустаце́лы, ‑ая, ‑ае.

Пусты ўсярэдзіне. Пустацелая цацка. Пустацелыя блокі. Пустацелы шпень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́траны, -ая, -ае.

1. Які суправаджаецца ветрам, з ветрам.

В. дзень.

Сягоння ветрана (безас.; у знач. вык.).

2. перан. Легкадумны, пусты.

В. хлопец.

|| наз. ве́транасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

baseless [ˈbeɪsləs] adj. fml неабгрунтава́ны; пусты́; беспадста́ўны;

baseless rumours пусты́я чу́ткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inane [ɪˈneɪn] adj. бязглу́зды, пусты́, недарэ́чны;

an inane remark недарэ́чная заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

піжо́н

(фр. pigeon = голуб)

пусты, франтаваты малады чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

wydrążony

выдзеўбаны; полы; пусты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кашалёк, -лька́ м. кошелёк;

◊ то́ўсты к. — то́лстый кошелёк;

пусты́ к. — пусто́й кошелёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)