Réitpeitsche

f -, -n пу́га, нага́йка, бізу́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Knúte

f -, -n пу́га, біч; бізу́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

szpicruta

ж. дубец, прут; пуга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

whip​1 [wɪp] n.

1. бізу́н, пу́га

2. парла́менцкі парты́йны арганіза́тар, кіраўні́к фра́кцыі

3. узбі́тыя вяршкі́, крэм і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дратава́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Дратаваная пуга. Калі каровы падыходзілі да пасеваў, [Сцяпан] гулка ляскаў пугай-дратаванкай. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пужа́льна, ‑а, н.

Абл. Пугаўё. Прымацаваная да пужальна жалезным кальцом з сырамяццю, гэтая пуга пачыналася з таўшчэразнай, як вужышча, спецыяльна звітай вяроўкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхваста́цца сов., разг. расхлеста́ться, измоча́литься;

пу́га зусі́м ~та́лася — кнут совсе́м расхлеста́лся (измоча́лился)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да выкруціць.

2. Разм. Рабіць што‑н. мудрагеліста. І дарма ў паветры выкручвала розныя фігуры рамізніцкая пуга! Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

biczysko

н.

1. пугаўё;

2. разм. пуга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абві́цца, абаўю́ся, абаўе́шся, абаўе́цца; абаўёмся, абаўяце́ся, абаўю́цца; абві́ўся, -віла́ся, -ло́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Абкруціцца вакол чаго-н., абвіць што-н.

Пуга абвілася вакол пугаўя.

2. Абвіць, абхапіць што-н.

Хмель абвіўся вакол балкона.

Ручкі дзіцяці абвіліся вакол матчынай шыі.

|| незак. абвіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)