ручны́, -а́я, -о́е.
1. гл. рука.
2. Прызначаны, прыстасаваны для рук.
Р. гадзіннік (наручны). Р. багаж (які можна везці пры сабе).
3. Які робіцца рукамі; які прыводзіцца ў дзеянне рукамі.
Ручная вышыўка.
Ручная граната (для кідання рукой). Р. набор (друкарскі).
4. Пра работу, падлікі: не аўтаматычны (спец.).
Ручныя вылічэнні.
5. Пра звера, птушку: прыручаны, які прывык да чалавека.
Ручная вавёрка.
Р. арол.
○
Ручны продаж —
1) гандаль з рук;
2) у аптэцы: продаж без рэцэптаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
garage sale [ˈgærɑ:ʒˌseɪl]n. про́даж ужыва́ных рэ́чаў (часта ў гаражы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mail order [ˌmeɪlˈɔ:də] n. ку́пля і про́даж тава́раў па по́шце
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
unlicensed [ʌnˈlaɪsənst] adj. які́ не ма́е дазво́лу на про́даж; непатэнтава́ны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sprzedaż
ж. продаж; рэалізацыя;
sprzedaż aukcyjna — продаж з аўкцыёну;
sprzedaż detaliczna (hurtowa) — рознічны (аптовы; гуртовы) продаж;
sprzedaż na kredyt — продаж у крэдыт;
sprzedaż obligacji — рэалізацыя аблігацый;
sprzedaż po obniżonych cenach — продаж пa пaніжаных цэнах;
sprzedaż promocyjna — прамацыйны (рэкламны) продаж;
sprzedaż wysyłkowa — тавары поштай;
sprzedaż ratalna — продаж у растэрміноўку;
sprzedaż za gotówkę — продаж за наяўныя грошы;
sprzedaż z rabatem — продаж ca скідкай;
na sprzedaż — на продаж
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
збыт, ‑у, М збыце, м.
Продаж гатовай прадукцыі. Рынак збыту. Збыт тавараў.
•••
Мець (знаходзіць) збыт гл. мець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камітэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Асоба, якая даручае камісіянеру заключыць якую‑н. здзелку: куплю, продаж і інш.
[Ад лац. committens, committentis — які даручае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przedsprzedaż
ж. папярэдні продаж
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прамтава́ры, ‑аў; адз. няма.
Агульная назва асноўных прамысловых тавараў бытавога спажывання (тканіны, абутку, адзення і пад.). Продаж прамтавараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)