незмаўка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не змаўкае працяглы час. Незмаўкальны спеў птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспрабу́дны, -ая, -ае.

1. Пра сон: моцны, працяглы.

Б. сон.

Спаць беспрабудна (прысл.).

2. перан. Пра п’яніц, п’янства: бесперапынны, пастаянны.

Б. п’яніца.

|| наз. беспрабу́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przeciągły

працяглы; працяжны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

роў², ро́ву, м.

1. Моцны працяглы крык некаторых жывёлін; гукі, якія нагадваюць такі крык.

Мядзведжы р.

Р. самалётаў.

Р. буры (перан.).

2. Моцны плач (разм.).

Дзеці ўсчалі р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праця́гла нареч.

1. продолжи́тельно, дли́тельно;

2. протя́жно;

1, 2 см. праця́глы 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доўгатэрміно́вы, ‑ая, ‑ае.

Дадзены на доўгі, працяглы тэрмін. Доўгатэрміновая пазыка. Доўгатэрміновы адпачынак. Доўгатэрміновая камандзіроўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяско́нцы, -ая, -ае.

1. Бяскрайні, які не мае канца, межаў.

Б. блакіт.

2. Надзвычай доўгі, працяглы.

Бясконцыя спрэчкі.

3. Надзвычай моцны па сіле праяўлення.

Бясконцая радасць.

|| наз. бяско́нцасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

długotrwały

працяглы; доўгі; устойлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ándauernd

a праця́глы; няспы́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

закансервава́цца, ‑рвуецца; зак.

1. Паддацца кансерваванню, зрабіцца кансерваваным. Агуркі добра закансерваваліся.

2. Прыпыніць на працяглы час сваю дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)