святлатэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Галіна навукі і тэхнікі — тэорыя і практыка спосабаў прымянення святла, а таксама пераўтварэння энергіі святла ў іншыя віды энергіі.

|| прым. святлотэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юрыды́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да права¹ (у 1 знач.), прававы.

Ю. доказ.

Юрыдычная тэрміналогія.

Юрыдычная кансультацыя.

Юрыдычная асоба.

2. Які адносіцца да работы юрыста.

Юрыдычная практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

педпра́ктика (педагоги́ческая пра́ктика) педпра́ктыка, -кі ж., мн. нет (педагагі́чная пра́ктыка).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэльтапланеры́зм, ‑у, м.

Тэорыя і практыка кіравання дэльтапланамі; майстэрства лятання на дэльтапланах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэртма́йстарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канцэртмайстра, належыць яму. Канцэртмайстарская практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераддыпло́мны, ‑ая, ‑ае.

Які папярэднічае абароне дыпломнага праекта, дыпломнай работы. Пераддыпломная практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aplikantura

ж. практыка; стаж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

seamanship

[ˈsi:mənʃɪp]

n.

майстэ́рства марапла́ваньня; марска́я пра́ктыка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

акушэ́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае. дачыненне да акушэрства, акушэра. Акушэрскія курсы. Акушэрская практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wook experience [ˈwɜ:kɪˌkspɪərɪəns] n.

1. во́пыт пра́цы

2. BrE пра́ктыка студэ́нта (на фірме)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)