отбрива́ть несов., разг.

1. адбрыва́ць, адго́льваць;

2. перен. адбрыва́ць (каго), адчы́тваць (каго), прабіра́ць (каго), абсяка́ць (каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прораба́тывать несов.

1. (подробно изучать) разг. прапрацо́ўваць;

2. (подвергать суровой критике) разг. прабіра́ць; см. прорабо́тать 2, 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

продёргиватьII несов.

1. (сквозь что-л.) прашмо́ргваць; (нитку) праця́гваць, заця́гваць, прасо́ўваць;

2. перен. (протягивать) праця́гваць; (пробирать) прабіра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чихво́стить несов., прост.

1. (бранить, пробирать) ла́яць, прабіра́ць, выгаво́рваць (каму), свары́цца (на каго);

2. (бить, сечь) біць, хваста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jaw

[dʒɔ]

1.

n.

1) скі́віца f.

2) Sl. плёткі pl., разьвя́зная гу́тарка

2.

v.

1) плятка́рыць

2) прабіра́ць каго́, свары́цца на каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scold

[skoʊld]

1.

v.t.

1) прабіра́ць, ла́яць; свары́цца, крыча́ць

His father scolded him — Ба́цька насвары́ўся на яго́

2) рабі́ць вымо́ву

2.

n.

сварлі́вая асо́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прабіра́цца несов.

1. (с трудом проходить) пробира́ться;

2. (попадать внутрь) пробира́ться, проника́ть;

1, 2 см. прабра́цца;

3. страд. пробира́ться; отчи́тываться; прораба́тываться; пропеча́тываться; см. прабіра́ць2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lecture

[ˈlektʃər]

1.

n.

1) ле́кцыя f., дакла́д -у m.

2) настаўле́ньне, павуча́ньне n., ната́цыя f.

2.

v.i.

чыта́ць ле́кцыю

3.

v.t.

рабі́ць вымо́ву, прабіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wig

[wɪg]

1.

n.

пары́к -а́ m.

The bald man wore a wig — Лы́сы мужчы́на насі́ў пары́к

2.

v.i. (-gg-)

1) надзява́ць пары́к

2) informal свары́цца, прабіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drchnehmen

* vt

1) прахо́дзіць (прадмет у школе і г.д.)

2) прабіра́ць (каго-н.), разбіра́цца (з кім-н.)

die Rchnungen noch inmal ~ — праве́рыць раху́нкі яшчэ́ раз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)