прошиба́ть несов., разг.

1. (пробивать) прабіва́ць;

2. (пронимать) прайма́ць;

пот прошиба́ет пот прайма́е;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабіва́нне ср.

1. пробива́ние, проби́вка ж.; прола́мывание, продыря́вливание;

2. нака́лывание; проса́живание;

3. прока́лывание, протыка́ние;

1-3 см. прабіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабіўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які прабівае што‑н., мае здольнасць прабіваць. Прабіўная сіла снарада.

2. Разм. Які можа дабіцца, дамагчыся чаго‑н. нягледзячы на цяжкасці; настойлівы. — Бачылі, якая моладзь расце. — Прабіўная, — адказаў Гамбіцкі. — Адукаваная, — уздыхнуў Кушнер. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dziurkować

незак. перфараваць; прабіваць (білеты, талоны і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

проса́живать несов., прост.

1. (пробивать) праса́джваць, прабіва́ць;

2. (тратить) праса́джваць; (проигрывать — ещё) прагу́льваць, прайграва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пробива́ть несов.

1. в разн. знач. прабіва́ць;

2. (проконопачивать) спец. праканапа́чваць; см. проби́ть 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пробода́тьII несов., уст. прапо́рваць; (прорывать) прарыва́ць; (пробивать) прабіва́ць; (прокалывать) прако́лваць; (продырявливать) прадзіра́ўліваць; мед. прабада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перфарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец.

1. Зрабіць (рабіць) шчыліну ў горнай народзе. // Аддзяліць (аддзяляць) перфаратарам (у 1 знач.) частку масіву горнай пароды. Перфараваць пласт калійнай солі.

2. Прабіць (прабіваць) скразныя адтуліны на чым‑н. паводле пэўнай сістэмы. Перфараваць кінастужку.

[Ад лац. perforare — свідраваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пронза́ть несов.

1. прані́зваць, праціна́ць; (прокалывать) прако́лваць, прабіва́ць;

пронза́ть наскво́зь прані́зваць (праціна́ць, прако́лваць, прабіва́ць) наскро́зь;

2. перен. прані́зваць; (пронимать) прайма́ць; (о чувстве, мысли и т. п. — ещё) праціна́ць, ахо́пліваць, уража́ць, рэ́заць; см. пронзи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hole2 [həʊl] v.

1. свідрава́ць, рабі́ць дзі́ркі, прабіва́ць

2. заганя́ць мяч у лу́нку (гольф)

hole up [ˌhəʊlˈʌp] phr. v. infml хава́цца ў бярло́зе; быць само́тнікам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)