праблема́тыка

(гр. problematikos = які датычыць пытанняў)

сукупнасць праблем 1.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

encompass [ɪnˈkʌmpəs] v. fml

1. уключа́ць;

The study encompasses a number of social problems. Даследаванне ўключае шэраг сацыяльных праблем.

2. абкружа́ць, акружа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прабле́ма ж. Problm n -s, -e; Frge f -, -n;

шыро́кае ко́ла прабле́м ein witer Problmbereich;

пастано́ўка прабле́мы Frgestellung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэгіяналі́зм

(ад рэгіянальны)

падыход да разгляду эканамічных, сацыяльных, палітычных і іншых праблем з пункту гледжання інтарэсаў пэўнага рэгіёна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прабле́ма, ‑ы, ж.

Важнае пытанне, якое патрабуе вырашэння. Аднак тэма аб пабудове электрастанцыі ставіць і распрацоўвае шмат праблем: дружба і варожасць, замілаванне і нянавісць. Чорны. У даследаваннях Я. Баршчэўскага пытанні навуковай метадалогіі арганічна пераплятаюцца з праблемай тэорыі літаратуры. Мушынскі.

[Грэч. problēma — задача.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

problem, ~u

м. праблема;

problem polega na tym, że ... — праблема ў тым, што...;

bez ~u — без ніякіх праблем;

nie ma ~u разм. без праблем;

robić z czego problem — рабіць з чаго праблему

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

інстытуцыяналі́зм

(ад інстытуцыі)

кірунак у правазнаўстве ЗША 20 ст., які лічыць інстытуцыі (сям’ю, партыю, дзяржаву і інш.) асновай разгляду праблем грамадства, дзяржавы і права.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прыпе́ўка ’частушка’ (ТСБМ, Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Сцяшк. МГ; швянч., Сл. ПЗБ, ТС), пры́пывка ’тс’ (драг., Сл. ПЗБ), прыпява́йка ’тс’ (Ян.), мн. л. пры́пеўні ’прыпевы’ (Пал., Растарг.); сюды ж перан. мн. л. прыпе́ўкі ’разнастайныя клопаты, выдаткі і іншыя дробязі’ (Нас.), якое разам са смал. припе́вок ’дадатковыя клопаты, выдаткі, работа’ утварае выразна акрэсленую ізаглосу. Рус. припе́вка, припе́вок ’прыпеў, прыпеўка’, польск. przypiewek ’тс’, серб.-харв. прѝпе̑вка ’прыпеўка’. Ад *прыпяваць, параўн. жыць прыпяваючы ’добра жыць, не мець праблем’. Да пець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эксперыментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

Рабіць, праводзіць эксперыменты. Гурба эксперыментаваў, думаў, правяраў свае пошукі аж да канца змены. Кулакоўскі. // Рабіць спробу, захады з мэтай вырашэння якіх‑н. праблем, пытанняў. [Мароз:] — А справа ў тым, што гэта для нас новая форма гаспадарання, на гэтай дарозе мы не застрахаваны ад нечаканасцей. Мы шукаем, мы эксперыментуем! Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Эксперыментальны НДІ машыназнаўства, гл. Інстытут праблем надзейнасці і даўгавечнасці машын АН БССР

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)