mycie

н. мыццё;

mycie naczyń — мыццё посуду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zmywak

м. вяхотка; анучка (для мыцця посуду)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

глазирова́ть сов. и несов.

1. (посуду) паліва́ць;

2. (бумагу) глянцава́ць;

3. кул. глазурава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рка¹, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. гара.

2. Зашклёная шафа для посуду.

Хрустальная г.

3. Сістэма чыгуначных пуцей з ухілам, прызначаная для сартавання вагонаў (спец.).

4. Адна з фігур вышэйшага пілатажу: кароткачасовы палёт па ўзыходзячай прамалінейнай траекторыі.

Рабіць горку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pantry

[ˈpæntri]

n., pl. -tries

кладо́ўка f.; палі́чкі (для по́суду, праду́ктаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тале́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Від сталовага посуду круглай формы з шырокім дном і прыўзнятымі краямі.

Набор талерак.

Глыбокая т.

2. мн. Ударны музычны інструмент, які складаецца з двух металічных дыскаў.

|| памянш. тале́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

breakfront

[ˈbreɪkfrʌnt]

n.

1) буфэ́т -у m. (для по́суду)

2) ша́фа (для кні́жак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mop1 [mɒp] n.

1. шва́бра (для мыцця падлогі)

2. гу́бка (на кароткай ручцы для мыцця посуду)

3. капа́ (валасоў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мяхотка ’вехцік для мыцця посуду’ (Касп.). Да вяхотка! (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пабяля́нне ’палуда чыгуннага посуду’ (Шат.). З польск. pobielanie ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)