снегаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння шчыльнасці снежнага покрыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blanket [ˈblæŋkɪt] n.

1. ко́ўдра

2. по́крыва;

a blanket of leaves дыва́н з лісто́ты;

a blanket of snow сне́жнае по́крыва;

under a blanket of secrecy пад по́крывам сакрэ́тнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pokrywa

ж.

1. покрыва;

śnieżna pokrywa — снежнае покрыва;

2. накрыўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

травасто́й, ‑ю, м.

Травяное покрыва лугоў, сенакосу, пашы. Высокі травастой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shroud​1 [ʃraʊd] n.

1. relig. са́ван, плашчані́ца;

the shroud of Turin Туры́нская плашчані́ца

2. по́крыва;

a shroud of snow сне́жнае по́крыва;

in a shroud of mystery аху́таны таямні́цаю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

збожжасто́й, ‑ю, м.

Расліннае покрыва збожжавых палёў да ўборкі. Густы збожжастой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

owłosienie

н. валасяное покрыва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

narzuta

ж. посцілка; покрыва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́ўна, ‑ы, ж.

1. Валасяное покрыва авечак.

2. Састрыжанае такое покрыва як матэрыял для вырабу сукна, валёнак і інш. Часаць воўну. □ На лаве стаяць тры прасніцы. Дзве з кудзеляю, а адна з воўнаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэгуме́нт

(лац. integumentum = покрыва)

знешняе покрыва цэнтральнай часткі (нуцэлуса) насеннага пачатка раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)