выскуба́ць, выску́бваць, вы́скубці áusrupfen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
выскуба́ць, выску́бваць, вы́скубці áusrupfen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вы́шчыпаць áusrupfen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Пе́рвя ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
інды́чы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да індыкоў, уласцівы ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саску́бці
1. сощипа́ть, вы́щипать;
2. (сделать шерсть пригодной для прядения) раздёргать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pláustern
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gefíeder
1) апярэ́нне,
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
паску́бці, -бу́, -бе́ш, -бе́; -бём, -бяце́, -бу́ць; -ку́б, -ку́бла; -бі́; -ку́блены;
1. што і чаго. Правесці некаторы час, скубучы што
2. што. Тое, што і выскубці.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абле́злы, -ая, -ае (
1. Той (такі), у каго (якім) вылезлі валасы або поўсць ці
2. З выцвілай фарбай, з абабітым тынкам, палінялы.
3. Які пачаў мяняць скуру, згарэўшы на сонцы.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Нацюцю́рыцца ’натапырыцца, напыжыцца, наставіць
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)