review

[rɪˈvju:]

1.

v.t.

1) разгляда́ць, перагляда́ць

2) перагляда́ць, разгляда́ць нано́ва (прысу́д)

3) рабі́ць агля́д

4) рэцэнзава́ць (кні́гу)

5) паўтара́ць (шко́льны матэрыя́л)

2.

n.

1) паўто́рнае разгляда́ньне, дасьле́даваньне n.

2) перагля́д -у m. (спра́вы, прысу́ду)

3) агля́д -у m.

4) рэцэ́нзія f., крыты́чны во́дгук (на кні́гу, п’е́су)

5) пэрыяды́чны ча́сапіс, агля́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

review​2 [rɪˈvju:] v.

1. разгляда́ць; перагляда́ць;

He often reviews the past. Ён часта ўспамінае мінулае.

2. рэцэнзава́ць; піса́ць крыты́чны во́дзыў;

His new film was well reviewed in the papers. Яго новы фільм атрымаў у прэсе станоўчую ацэнку.

3. mil. прыма́ць пара́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

касава́ць, касую, касуеш, касуе; незак., што.

1. Выкрэсліваць, закрэсліваць. [Сымон] борздзенька перапраўляў тэкст, мяняў словы, выразы, касаваў цэлыя строфы. Колас.

2. Адмяняць, ліквідаваць, спыняць дзеянне чаго‑н. Касаваць пастанову. Касаваць дагавор. Касаваць шлюб. □ — І каб дзядзю Мішу далі права, што дазваляць, а што касаваць, — умяшаўся ў размову Смаляк, — ён зруйнаваў бы ўсе стадыёны і спорт-пляцоўкі. Паслядовіч.

3. Пераглядаць, апратэстоўваць рашэнне суда ў касацыйным парадку.

4. Абл. Рабіць непрыкметным, адсоўваць на задні план. Дзеці — два шустрыя, чарнявыя хлапчукі — напалавіну касавалі бяду. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

edit

[ˈedɪt]

v.t.

1) рэдагава́ць, падрыхто́ўваць да выда́ньня (тэкст)

2) быць рэда́ктарам

edited by —

а) пад рэда́кцыяй каго́

б) перагле́джаны, змантава́ны кім

3) перагляда́ць і мантава́ць фільм

•

- edit out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перевора́шивать несов.

1. (вороша, переворачивать) перавару́шваць, варо́чаць, пераваро́чваць;

2. (перекладывая, приводить в беспорядок, перебирать) пераваро́чваць, перабіра́ць;

3. перен. (в памяти) разг. перабіра́ць;

4. перен. (резко изменять, пересматривать) разг. пераме́ньваць, перагляда́ць, перабіра́ць; см. перевороши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

revise

[rɪˈvaɪz]

1.

v.t.

1) папраўля́ць; перагляда́ць, перапрацо́ўваць (тэкст)

2) зьмяня́ць

to revise one’s opinion — зьмяні́ць сваю́ ду́мку

2.

n.

1) пра́ўленьне n., зьве́рка f.

2) вы́праўлены тэкст

3) друга́я карэ́кта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

canvass

[ˈkænvəs]

1.

v.t.

1) зьбіра́ць падпі́счыкаў, ахвя́ры або́ галасы́, вэрбава́ць прыхі́льнікаў

2) дакла́дна перагляда́ць

3) падлі́чваць галасы́ (пры галасава́ньні)

2.

n.

1) вэрбава́ньне прыхі́льнікаў; вы́барчая кампа́нія

2) хаджэ́ньне ад ха́ты да ха́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

revise [rɪˈvaɪz] v.

1. перагляда́ць, змяня́ць (меркаванне, погляд і да т.п.);

I’ve revised my opinion. Я перадумаў.

2. BrE прагляда́ць, паўтара́ць;

She’s got a lot of revising to do before the exam. Ёй яшчэ трэба многае паўтарыць перад экзаменам.

3. правяра́ць, выпраўля́ць;

revised edition вы́праўленае выда́нне;

She revised her lectures for publication. Яна выправіла свае лекцыі перад іх выданнем.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

traverse

1. [trəˈvɜ:rs]

v.t, v.i.

1) перахо́дзіць, прахо́дзіць; перасяка́ць, перасяга́ць

The caravan traversed the desert — Карава́н перасёк пусты́ню

2) распасьціра́цца

3) дакла́дна перагляда́ць, абмярко́ўваць

to traverse a subject — абмеркава́ць тэ́му

4) Law пярэ́чыць, адмаўля́ць

2.

n.

1) папярэ́чка f.

2) тра́вэрс -а m.

3) тра́вэрс (у архітэкту́ры)

4) Law афіцы́йнае запярэ́чаньне, адмаўле́ньне

3. [ˈtrævɜ:rs]

adj.

папяро́чны, папярэ́чны

4.

adv.

упо́перак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

штат ​1, ‑а, М штаце, м.

1. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў некаторых буржуазных і федэратыўных дзяржавах, якая карыстаецца пэўнай ступенню самакіравання. Аўстралійскія штаты. □ Працяглая барацьба рабочага класа за скарачэнне рабочага дня прывяла да таго, што ў ЗША ў многіх штатах былі выдадзены законы аб 8‑гадзінным рабочым дні. «Звязда».

2. толькі мн. (шта́ты, ‑аў). Назва саслоўна-прадстаўнічых устаноў, якія існавалі ў Нідэрландах і Францыі. Генеральныя штаты.

[Ад ням. Staat — дзяржава.]

штат ​2, ‑у, М штаце, м.

1. звычайна мн. (шта́ты, ‑аў). Дакумент, які вызначае склад супрацоўнікаў якой‑н. установы і ўказвае іх пасаду і аклад. Зацвярджаць штаты. Рэгістраваць штаты. Пераглядаць штаты.

2. Пастаянны, зацверджаны, устаноўлены склад супрацоўнікаў якой‑н. установы. Штат гасцініцы невялікі. Адна дзяўчына — адміністратарка, яна ж і бухгалтар, і касір. В. Вольскі. [Зубараў:] — Вельмі рад мець у сваім штаце такую чароўную жанчыну. Новікаў. Намеснік старшыні Цяцера (Па штату ён — і аграном) Малюе табель — на фанеры Выводзіць лічбы за сталом. Калачынскі. // Разм. Колькасць, склад асоб, якія маюць дачыненне да каго‑н. — О, не, — прамовіў Лабановіч, — я лічу, што ў завітанскай чараўніцы і так вялікі штат кавалераў, і мая там прысутнасць ніколечкі не павялічыць яе вагі. Колас.

3. У ваенна-марскім флоце — нарукаўны знак адрознення матросаў па спецыяльнасці.

•••

Належыць па штату — пра тое, што адпавядае службоваму, грамадскаму становішчу, заслугам і пад. каго‑н.

[Ням. Staat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)