плена́рны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца пры ўдзеле ўсіх членаў выбарнага кіруючага органа якой‑н. арганізацыі. Пленарнае пасяджэнне.

[Ад лац. plenarius — поўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гавары́льня, ‑і, ж.

Разм. неадабр. Пасяджэнне, зборышча, дзе замест спраў займаюцца пустымі размовамі. // Пустыя размовы. Займацца гаварыльняй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zusámmentritt

m -(e)s пасяджэ́нне; сход, збор

~ der Kommissión — пасяджэ́нне камі́сіі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

старшыня́, -і́, мн. -шы́ні і (з ліч. 2, 3, 4) -шыні́, -шы́нь, м.

1. Асоба, якая вядзе сход, праводзіць пасяджэнне.

С. прафсаюзнага сходу.

2. Кіраўнік некаторых устаноў, аб’яднанняў, арганізацый або аддзелаў.

С. савета.

С. дэпутацкай камісіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вучко́м, ‑а, м.

Выбраны вучнёўскі камітэт (у савецкай школе 30‑х гг.). Пасяджэнне вучкома. Сход адкрыў старшыня вучкома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

briefing [ˈbri:fɪŋ] n.

1. інструкта́ж; бры́фінг

2. інстру́кцыя, указа́нне;

a briefing meeting інструкцы́йнае пасяджэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пле́нум ’пленарнае пасяджэнне (пры ўдзеле усіх членаў выбарчага кіруючага органа)’ (ТСБМ). Праз рус. пленум ’тс’ з лац. plenum ’поўнае’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Vóllsitzung

f -, -en плена́рнае пасяджэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Féstsitzung

f -, -en урачы́стае пасяджэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conference [ˈkɒnfərəns] n.

1. канферэ́нцыя

2. нара́да, пасяджэ́нне;

be in conference быць на нара́дзе, засяда́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)