старпо́м (ста́рший помо́щник) мор. старпо́м, -ма м. (ста́ршы памо́чнік);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памо́чніца, ‑ы, ж.

Жан. да памочнік (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слесарчу́к, ‑а, м.

Разм. Памочнік або вучань слесара (звычайна недарослы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

undersecretary

[,ʌndərˈsekrəteri]

n., pl. -ries

1) наме́сьнік або́ памо́чнік міні́стра

2) памо́чнік сакратара́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assistant [əˈsɪstənt] n. асістэ́нт; асістэ́нтка; памо́чнік; памо́чніца; памага́ты; памага́тая

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

безадка́зны, -ая, -ае.

1. Які не стрымліваецца пачуццём адказнасці.

Б. ўчынак.

2. Які працуе без перабояў.

Б. рухавік.

3. Бездакорны, які выконвае без пярэчання ўсе даручэнні.

Б. памочнік.

|| наз. безадка́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

associate editor

памо́чнік рэда́ктара

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пра́вы¹, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, размешчаны з боку, што з’яўляецца процілеглым леваму.

Правая рука (таксама перан.: галоўны памочнік). П. бераг ракі.

2. У палітыцы: кансерватыўны, рэакцыйны, варожы ўсякаму прагрэсу.

Чалавек правых поглядаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Míthelfer

m -s, - памо́чнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hélfer

m -s, - памо́чнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)