поли́ть сов., в разн. знач. палі́ць, мног. папаліва́ць; (долго, неоднократно) разг. папалі́ць;

поли́ть цветы́ палі́ць кве́ткі;

поли́л дождь палі́ў дождж;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпалі́ць, ‑палю, ‑паліш, ‑паліць; зак., што.

Абпаліць нейкую частку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пали́тьI несов.

1. (обжигать тушу, ворс и т. п.) смалі́ць;

пали́ть гуся́ смалі́ць гусака́;

2. (жечь, сжигать) разг. палі́ць;

со́лнце пали́т со́нца па́ліць;

3. перен. палі́ць, пячы́;

пали́ла жа́лость пёк жаль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

топи́тьI несов. (печку) палі́ць (у пе́чы); (обогревать) ацяпля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жечь несов.

1. (подвергать действию огня) палі́ць;

жечь бума́гу палі́ць папе́ру;

2. (сильно припекать) пячы́;

со́лнце жжёт лицо́ со́нца пячэ́ твар;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пома́слить сов. (помазать коровьим маслом) пама́заць ма́слам; (растительным) пама́заць але́ем; (полить коровьим маслом) палі́ць ма́слам; (растительным) палі́ць але́ем; (коровьим маслом) пама́сліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паліць ​2 (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палі́ў, ‑ліву, м.

Дзеянне паводле дзеясл. паліваць ​2паліць ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нама́слить сов., разг. (коровьим маслом) нама́сліць; (намазать коровьим маслом) нама́заць ма́слам; (растительным) нама́заць але́ем; (полить коровьим маслом) палі́ць ма́слам; (растительным) палі́ць але́ем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. паліць ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)