грама́дска-паліты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грама́дска-паліты́чны грама́дска-паліты́чная грама́дска-паліты́чнае грама́дска-паліты́чныя
Р. грама́дска-паліты́чнага грама́дска-паліты́чнай
грама́дска-паліты́чнае
грама́дска-паліты́чнага грама́дска-паліты́чных
Д. грама́дска-паліты́чнаму грама́дска-паліты́чнай грама́дска-паліты́чнаму грама́дска-паліты́чным
В. грама́дска-паліты́чны (неадуш.)
грама́дска-паліты́чнага (адуш.)
грама́дска-паліты́чную грама́дска-паліты́чнае грама́дска-паліты́чныя (неадуш.)
грама́дска-паліты́чных (адуш.)
Т. грама́дска-паліты́чным грама́дска-паліты́чнай
грама́дска-паліты́чнаю
грама́дска-паліты́чным грама́дска-паліты́чнымі
М. грама́дска-паліты́чным грама́дска-паліты́чнай грама́дска-паліты́чным грама́дска-паліты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ідэ́йна-паліты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ідэ́йна-паліты́чны ідэ́йна-паліты́чная ідэ́йна-паліты́чнае ідэ́йна-паліты́чныя
Р. ідэ́йна-паліты́чнага ідэ́йна-паліты́чнай
ідэ́йна-паліты́чнае
ідэ́йна-паліты́чнага ідэ́йна-паліты́чных
Д. ідэ́йна-паліты́чнаму ідэ́йна-паліты́чнай ідэ́йна-паліты́чнаму ідэ́йна-паліты́чным
В. ідэ́йна-паліты́чны (неадуш.)
ідэ́йна-паліты́чнага (адуш.)
ідэ́йна-паліты́чную ідэ́йна-паліты́чнае ідэ́йна-паліты́чныя (неадуш.)
ідэ́йна-паліты́чных (адуш.)
Т. ідэ́йна-паліты́чным ідэ́йна-паліты́чнай
ідэ́йна-паліты́чнаю
ідэ́йна-паліты́чным ідэ́йна-паліты́чнымі
М. ідэ́йна-паліты́чным ідэ́йна-паліты́чнай ідэ́йна-паліты́чным ідэ́йна-паліты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мара́льна-паліты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мара́льна-паліты́чны мара́льна-паліты́чная мара́льна-паліты́чнае мара́льна-паліты́чныя
Р. мара́льна-паліты́чнага мара́льна-паліты́чнай
мара́льна-паліты́чнае
мара́льна-паліты́чнага мара́льна-паліты́чных
Д. мара́льна-паліты́чнаму мара́льна-паліты́чнай мара́льна-паліты́чнаму мара́льна-паліты́чным
В. мара́льна-паліты́чны (неадуш.)
мара́льна-паліты́чнага (адуш.)
мара́льна-паліты́чную мара́льна-паліты́чнае мара́льна-паліты́чныя (неадуш.)
мара́льна-паліты́чных (адуш.)
Т. мара́льна-паліты́чным мара́льна-паліты́чнай
мара́льна-паліты́чнаю
мара́льна-паліты́чным мара́льна-паліты́чнымі
М. мара́льна-паліты́чным мара́льна-паліты́чнай мара́льна-паліты́чным мара́льна-паліты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сацыя́льна-паліты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сацыя́льна-паліты́чны сацыя́льна-паліты́чная сацыя́льна-паліты́чнае сацыя́льна-паліты́чныя
Р. сацыя́льна-паліты́чнага сацыя́льна-паліты́чнай
сацыя́льна-паліты́чнае
сацыя́льна-паліты́чнага сацыя́льна-паліты́чных
Д. сацыя́льна-паліты́чнаму сацыя́льна-паліты́чнай сацыя́льна-паліты́чнаму сацыя́льна-паліты́чным
В. сацыя́льна-паліты́чны (неадуш.)
сацыя́льна-паліты́чнага (адуш.)
сацыя́льна-паліты́чную сацыя́льна-паліты́чнае сацыя́льна-паліты́чныя (неадуш.)
сацыя́льна-паліты́чных (адуш.)
Т. сацыя́льна-паліты́чным сацыя́льна-паліты́чнай
сацыя́льна-паліты́чнаю
сацыя́льна-паліты́чным сацыя́льна-паліты́чнымі
М. сацыя́льна-паліты́чным сацыя́льна-паліты́чнай сацыя́льна-паліты́чным сацыя́льна-паліты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лі́дар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто ідзе першым у якой-н. справе, спартыўным спаборніцтве і інш.

Л. турніру.

2. Кіраўнік палітычнай партыі, грамадска-палітычнай арганізацыі і пад.

Палітычныя лідары.

|| прым. лі́дарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агітма́савы, -ая, -ае.

Які мае дачыненне да агітацыйнай, грамадска-палітычнай работы сярод мас.

Агітмасавая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарадаво́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м. (гіст.).

Член тайнай палітычнай арганізацыі «Народная воля».

|| прым. нарадаво́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыумвіра́т, -у, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Пагадненне трох асоб для сумеснай дзейнасці, звычайна палітычнай ці ваеннай.

Ваенны т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

militant2 [ˈmɪlɪtənt] adj. ваяўні́чы (у палітычнай, грамадскай дзейнасці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Политиздат, гл. Выдавецтва палітычнай літаратуры

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)