биото́пливо (биологи́ческое то́пливо) біяпа́ліва, -ва ср. (біялагі́чнае па́ліва).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

то́пливо ср. па́ліва, -ва ср., апа́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

glaze​1 [gleɪz] n.

1. палі́ва (для посуду)

2. глазу́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

газападо́бны, -ая, -ае.

Які мае фізічныя ўласцівасці газу¹ (у 1 знач.); падобны на газ¹ (у 1 знач.).

Газападобнае паліва.

|| наз. газападо́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кокс, -у, м.

Від цвёрдага паліва, якое атрымліваецца з каменнага вугалю або торфу шляхам моцнага награвання без доступу паветра.

|| прым. ко́ксавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паста́віць¹, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., што.

Ажыццявіць пастаўку чаго-н.

П. новае абсталяванне для майстэрняў.

П. паліва.

|| незак. пастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ва́дкі жи́дкий;

в. кісларо́д — жи́дкий кислоро́д;

~кае па́ліва — жи́дкое то́пливо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Пабе́л ’белая паліва ўнутры чыгунка’ (КЭС, лаг.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад пабяліць < бялі́ць. У семантычных адносінах параўн. укр. побі́лка ’паліва з белай гліны на фаянсавым посудзе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́дкі, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы.

Вадкія рэчывы (у адрозненне ад цвёрдых і газападобных). Вадкае паліва.

|| наз. ва́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

fuel

[ˈfju:əl]

n.

1) па́ліва n., апа́л -у m.

2) па́ліва n. (для рухавіко́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)