паўвядра́, н.

Палавіна вядра. Надаіць паўвядра малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўпу́да, м.

Палавіна пуда. Паўпуда солі. Паўпуда бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўсфе́ра, ‑ы, ж.

Палавіна сферы, шара. Нябесная паўсфера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўэскадро́н, ‑а, м.

Палавіна эскадрона як вайсковая адзінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаў...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае:

1) напалову з чым-н., напр., напаўшарсцяны;

2) не зусім, не да канца, напр.: напаўмёртвы, напаўзабыты;

3) палавіна таго, аб чым гаворыцца ў другой частцы, напр., напаўсфера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўміну́ты, ж.

Палавіна мінуты. Яе загрузку самазвала патрабавалася паўмінуты. Лукша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўно́чы, ж.

Палавіна ночы. Паўночы не спала [Уля], чакаючы раніцы. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўпаваро́т, ‑у, М ‑роце, м.

Няпоўны паварот; палавіна кругавога павароту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўузво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Палавіна ўзвода як вайсковая адзінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўлі́тра, м.

Палавіна літра. [Гардзей:] — Ён, братка, паўлітра першаку адразу выпіваў. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)