stink​1 [stɪŋk] n. infml

1. смуро́д

2. infml сканда́льная сітуа́цыя, бу́ча;

raise a stink падня́ць сканда́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нахо́хліць, ‑ліць; зак., што.

Разм. Натапырыць, падняць пер’е (пра птушак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсяда́нне, ‑я, н.

У спорце — прысяданне. Падняць штангу без падсядання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак., што (разм.).

1. Адарваўшы, завярнуць, загнуць.

З. скуру на пальцы.

2. Загнуўшы, падняць угору, загаліць.

З. спадніцу.

|| незак. залу́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

узго́рбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

Выгнуць гарбом, падняць угору.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Паднём ’церассядзельнік’ (Касп.). З падʼём з ‑н‑устаўным. Гл. падняць.⇉ч

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пасі́лы ’каромысла’ (петрык., Мат. Гом.). Усходнепалескае. Да пасіліць ’падняць’, пасіленне ’дапамога’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шасі́, нескл., н. (спец.).

1. Рама ці аснова розных машын, механізмаў і ўстановак.

2. Частка самалёта, прызначаная для руху яго па аэрадроме, для ўзлёту і пасадкі.

Падняць ш.

Выпусціць ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пальча́тка ж. перча́тка;

◊ кі́нуць ~ку — бро́сить перча́тку;

падня́ць ~ку — подня́ть перча́тку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

wydźwignąć

зак.

1. падняць (угару);

2. перан. падняць; узняць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)