вальпу́ргіеў, ‑іева.

У выразе: Вальпургіева ноч — у старажытных германцаў свята пачатку вясны, якое з 8 ст. адзначалася ў ноч па 1‑е мая, калі, па нямецкіх народных павер’ях, збіраліся ў гарах Гарца ведзьмы і наладжвалі «вялікі шабаш».

[Назва ад каталіцкай святой Вальпургіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кол​II м. разм. (самая нізкая школьная адзнака) Éins -, -en (адпавядае ў нямецкіх школах: Sechs f -, -en, Séchser m -s, -)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

граза́, ‑ы, ж.

Той (тое), што выклікае, наводзіць страх. Прайшла брыгада імя Чапаева — граза нямецкіх цягнікоў. Карпаў. Наперадзе быў славуты семсот дваццаты кіламетр — граза машыністаў Сарынскага дэпо. Васілёнак. [Слава] спрабаваў зазірнуць наперад: як сустрэне яго адважны пагранічнік Карацупа — граза парушальнікаў граніцы. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дра́тхаар дратха́ар

(ад ням. Draht = дрот + Haar = волас)

парода шарсткашэрсных нямецкіх лягавых сабак рознай масці з кароткай поўсцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

і́дыш

(ням. jüdisch = яўрэйскі)

мова часткі яўрэяў, якія пражываюць у Еўропе, Амерыцы, Паўд. Афрыцы, заснаваная на нямецкіх дыялектах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лангха́ар

(ад ням. lang = доўгі + Haar = шэрсць)

парода даўгашэрсных нямецкіх лягавых сабак, гал. ч. карычневай і шэрай масці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сонг

(англ. song)

надзённая сатырычная песенька, якая выкарыстоўваецца ў сучасных нямецкіх, амерыканскіх і англійскіх камічных операх, аглядах, музычных прадстаўленнях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Réinecke Fuchs

m -es Ра́йнэкэ Ліса́ (пер- санаж у нямецкіх казках і байках)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

медыятыза́цыя

(ад лац. mediatus = які выступае пасрэднікам)

ператварэнне ўладальных нямецкіх князёў у падначаленых германскай імперыі, якое адбылося ў пач. 19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

праштурмава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

Разм. Штурмуючы, прайсці, захапіць што‑н. Як пасля стала відаць з нямецкіх паводзін, планы іхнія, на гэты момант, тут былі такія: як бы там ні было, а прайсці грунтавой дарогай, каб пасля зноў выбіцца на шашу. А перад гэтым праштурмаваць шырокім авіяцыйным налётам мясцовасць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)