натере́ть сов.

1. (смазать) наце́рці, мног. панаціра́ць;

2. (начистить, навести лоск) начы́сціць, нашарава́ць, наглянцава́ць;

3. (повредить трением) наце́рці, мног. панаціра́ць, наму́ляць, мног. панаму́льваць;

4. (измельчить) наце́рці, мног. панаціра́ць; (тёркой) надра́ць, надзе́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наваксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Нацерці, начысціць ваксай. Наваксаваць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Нацерці, намуляць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намя́ць сов.

1. в разн. знач. намя́ть;

2. см. наце́рці 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшмарава́ць

‘нацерці маззю што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абшмару́ю абшмару́ем
2-я ас. абшмару́еш абшмару́еце
3-я ас. абшмару́е абшмару́юць
Прошлы час
м. абшмарава́ў абшмарава́лі
ж. абшмарава́ла
н. абшмарава́ла
Загадны лад
2-я ас. абшмару́й абшмару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абшмарава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адму́ляць

‘націснуць, нацерці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адму́ляю адму́ляем
2-я ас. адму́ляеш адму́ляеце
3-я ас. адму́ляе адму́ляюць
Прошлы час
м. адму́ляў адму́лялі
ж. адму́ляла
н. адму́ляла
Загадны лад
2-я ас. адму́ляй адму́ляйце
Дзеепрыслоўе
прош. час адму́ляўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Пашкодзіць скуру трэннем; нацерці. Абмуляць нагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напама́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Намазаць, нацерці памадай. Напамадзіць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарумя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Нацерці, пакрыць сабе твар румянамі. Жанчына нарумянілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паваскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Нацерці воскам усё, многае. Паваскаваць ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)