прасме́рднуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Насыціцца непрыемным пахам; прасмярдзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадымі́цца, ‑дымлюся, ‑дымішся, ‑дыміцца; зак.

Насыціцца, прапахнуць дымам, пракурыцца; правэндзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накрухма́ліцца, ‑ліцца; зак.

Насыціцца (у 2 знач.) крухмальным растворам. Фіранкі добра накрухмаліліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамазу́ціцца, ‑зучуся, ‑зуцішся, ‑зуціцца; зак.

Запэцкацца, насыціцца мазутай. Вопратка прамазуцілася. Рукі прамазуціліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Набру́знуць, набру́зці ’набрацца вільгаці’, ’апухнуць’ (Нас.), ’намокнуць, насыціцца вільгаццю’, набрузлы ’прамоклы’ (Байк. і Некр.). Гл. бру́знуць, бру́злы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насыча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да насыціцца.

2. Зал. да насычаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zasycić się

зак. насыціцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przesiąknąć

зак. прасякнуць, насыціцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наспіртава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

1. Прасякнуць, насыціцца спіртам.

2. перан. Разм. Напіцца п’яным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насычэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. насычаць — насыціць і насычацца — насыціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)