абдра́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Нанесці, зрабіць драпіну (многа драпін) на чым-н.

А. ногі ў лесе.

|| незак. абдра́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арэа́л м., спец. ареа́л;

нане́сці ~лы на ка́рту — нанести́ ареа́лы на ка́рту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мане́ўр ’перамяшчэнне баявых сіл з мэтай нанесці ўдар праціўніку’ (ТСБМ). З польск. manewr, якое з франц. manoeuvre ’зручны ход’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

флакі́раваць

‘нанесці (наносіць) на паверхню валокнаў хімічна апрацаванага тэкстылю для надання паверхні аксаміцістасці (флакіраваць тканіну); прыгатаваць (гатаваць) плюшчанае зерне з папярэдняй яго апрацоўкай (флакіраваць зерне)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. флакі́рую флакі́руем
2-я ас. флакі́руеш флакі́руеце
3-я ас. флакі́руе флакі́руюць
Прошлы час
м. флакі́раваў флакі́равалі
ж. флакі́равала
н. флакі́равала
Загадны лад
2-я ас. флакі́руй флакі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час флакі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

флакі́раваць

‘нанесці (наносіць) на паверхню валокнаў хімічна апрацаванага тэкстылю для надання паверхні аксаміцістасці (флакіраваць тканіну); прыгатаваць (гатаваць) плюшчанае зерне з папярэдняй яго апрацоўкай (флакіраваць зерне)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. флакі́рую флакі́руем
2-я ас. флакі́руеш флакі́руеце
3-я ас. флакі́руе флакі́руюць
Прошлы час
м. флакі́раваў флакі́равалі
ж. флакі́равала
н. флакі́равала
Загадны лад
2-я ас. флакі́руй флакі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час флакі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

naznosić

зак. напрыносіць; нанесці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyrządzić

зак. зрабіць, нанесці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зра́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Нанесці многа ран, пакрыць ранамі. Зраніць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нано́сіцца, ‑сіцца; незак.

Зал. да наносіць (гл. нанесці ў 1, 2, 5 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панадзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. што. Надзьмуць, напоўніць (паветрам, газам) усё, многае.

П. веласіпедныя камеры.

2. пераважна безас., чаго. Нанесці ветрам вялікую колькасць чаго-н.

Панадзімала ў вокны пылу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)