падтэксто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец.

1. Складанне тэксту для песеннай музыкі.

2. Тэкст, вершы для песеннай музыкі.

3. Тэкст для растлумачвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

музы́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да музыкі.

М. інструмент.

М. вечар.

М. твор.

М. магазін.

М. кабінет.

Музычная драма.

М. вобраз.

|| наз. музы́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуказа́піс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Запіс спецыяльнымі апаратамі гаворкі або музыкі на плёнку, пласцінку і пад., а таксама плёнка, пласцінка з такім запісамі.

Студыя гуказапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меладэклама́цыя, ‑і, ж.

Мастацкае чытанне ў суправаджэнні музыкі.

[Ад грэч. melos — песня, мелодыя і лац. declamatio — дэкламацыя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелама́нія, ‑і, ж.

Вялікае замілаванне да музыкі і спеваў.

[Ад грэч. melos — песня, мелодыя і mania — страсць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхі́льнасць, -і, ж.

1. гл. прыхільны.

2. Добразычлівыя, спагадлівыя адносіны да каго-, чаго-н.; сімпатыя.

П. да сяброўкі.

3. Схільнасць да якога-н. занятку.

Вялікая п. да музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грамза́піс, ‑у, м.

Запіс музыкі, прамовы і пад. на грамафоннай пласцінцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святламу́зыка, ‑і, ДМ ‑зыцы, ж.

Спалучэнне музыкі з колерасвятлавымі эфектамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gig​1 [gɪg] n.

1. канцэ́рт суча́снай поп-му́зыкі або́ джа́за

2. выступле́нне ко́міка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аднагало́ссе, ‑я, н.

Меладычны склад музыкі, наяўнасць у музычным творы толькі мелодыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)