Verbum

антрапо́нім, -а, мн. -ы, -аў, м.

Любое ўласнае імя, якое можа мець чалавек.

|| прым. антрапанімі́чны, -ая, -ае.

неабарача́льны, -ая, -ае.

Такі, які не можа развівацца ў адваротным напрамку.

Н. працэс.

|| наз. неабарача́льнасць, -і, ж.

неабвярга́льны, -ая, -ае.

Такі, які не можа быць абвергнуты; пераканальны, бясспрэчны.

Н. факт.

|| наз. неабвярга́льнасць, -і, ж.

невыкана́льны, -ая, -ае.

Такі, што не можа быць выкананы.

Невыканальнае заданне.

Невыканальнае патрабаванне.

|| наз. невыкана́льнасць, -і, ж.

супаста́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можа быць супастаўлены з чым-н.

Супастаўныя паняцці.

|| наз. супаста́ўнасць, -і, ж.

угамо́н, -у, м.

У выразе: угамону няма на каго (што) (разм.) — хто-н. не можа ўгаманіцца, супакоіцца.

выме́рны, -ая, -ае.

1. Такі, які можа быць вымераны.

Вымерная велічыня.

2. Які служыць для вымярэння.

Вымерная рулетка.

прыста́нак, -нку, м. і прыста́нішча, -а, н.

Месца, якое можа служыць прытулкам, часовым жыллём.

Знайсці сабе прыстанак (прыстанішча).

небяспе́ка, -і, ДМ -пе́цы, ж.

Стан, становішча, якое пагражае каму-н., можа прычыніць няшчасце, зло, шкоду.

Адчуваць небяспеку.