вы́хадзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак. (разм.).
1. што. Абысці пехатой многія мясціны.
В. усе навакольныя лясы.
2. без дап. Прахадзіць які-н. час.
Выхадзіў палавіну дня.
3. што. Дабіцца чаго-н., доўга або неаднаразова ходзячы.
Нічога мы там не выхадзілі.
|| незак. выхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
суднабудаўні́к, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне суднабудавання. На беразе Дняпра раскінулася суднаверф. Многія ўчарашнія сяляне сталі кваліфікаванымі суднабудаўнікамі. Мяжэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пацве́рдзіцца, ‑дзіцца; зак.
Аказацца правільным, падмацавацца доказамі. Здагадкі пацвердзіліся. □ [Кацялёў]: — Я вам сказаў: многія факты ў выніку маёй праверкі пацвердзіліся. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флюарэсцы́раваць, ‑руе; незак.
Спец. Мець здольнасць да флюарэсцэнцыі, свяціцца пад уздзеяннем якіх‑н. прамянёў. Ультрафіялетавыя прамяні прымушаюць многія рэчывы флюарэсцыраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фуза́рыум, ‑у, м.
Спец. Род мікраскапічных грыбоў, многія віды якіх выклікаюць захворванні культурных раслін, а таксама атручэнне жывёл і чалавека.
[Лац. fusarium.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навесялі́цца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.
Разм. Павесяліцца многа, уволю. Калі [Акіліна] аддавала дачку, дык і наплакалася і навесялілася за многія гады. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адме́рці сов., прям., перен. отмере́ть;
два па́расткі ~лі — два побе́га о́тмерли;
мно́гія стары́я звы́чаі ~лі — мно́гие ста́рые обы́чаи о́тмерли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
папа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.
Разм. Пасвіць час ад часу. Варанецкі ведаў, што.. многія хутаранцы папасвалі жывёлу на калгасных пасевах. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насле́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны; зак. і незак., што.
1. Атрымаць (атрымліваць) у спадчыну якія-н. уласцівасці, якасці бацькоў, продкаў.
Н. многія рысы характару ад маці.
2. толькі незак., што і каму-чаму. Быць прадаўжальнікам якой-н. дзейнасці, якіх-н. традыцый; браць што-н. за ўзор.
Н. фальклорную паэтыку.
|| наз. насле́даванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пазапаўня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.
1. Запоўніць, заняць чым‑н. усё, многае. Пазапаўняць бочкі вадою.
2. Упісаць куды‑н. усе, многія звесткі. Пазапаўняць табелі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)