ме́ра, -ы, мн. -ы, мер, ж.

1. Адзінка вымярэння.

М. даўжыні.

М. вагі.

2. Велічыня, ступень чаго-н.

3. Дзеянне або сукупнасць дзеянняў, сродкаў для ажыццяўлення чаго-н.

Прыняць рашучыя меры.

Меры сацыяльнай асцярогі.

◊

Знаць меру — праяўляць умеранасць у чым-н.

У меру —

1) дастаткова, 2) якраз столькі, колькі і трэба.

У адной меры — такі самы, як і быў раней, без змен.

Па меры чаго, прыназ. з Р — у адпаведнасці з чым-н., супадаючы з чым-н.

Па меры сіл.

Па меры магчымасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абаспа́цца, ‑сплюся, ‑спішся, ‑спіцца; зак.

Разм. Перабраць меру ў сне. [Галя:] — Ад гультайства можна абаспацца і нават апухнуць. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пи́чкать несов.

1. разг. дава́ць праз ме́ру, напіха́ць (каго, што, чым);

пи́чкать больно́го лека́рствами дава́ць праз ме́ру хво́раму ле́кі;

2. перен. нашпіго́ўваць, шпігава́ць, набіва́ць, начыня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скна́рны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і скнарлівы. Антоля дасціпная да ўсялякай работы і праз меру скнарная кабета. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Нацу́дзіцца ’напіцца многа’ (Нас.), нацу́дліцца ’нацадзіцца, наліцца, напіцца праз меру’ (Бяльк.). Да цу́дзіць ’піць, цадзіць (паволі)’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́сенню, прысл.

У асенні час. У лесе ежы восенню было багата, Таму і растаўсцець Мядзведзь не ў меру змог. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

overdo [ˌəʊvəˈdu:] v. (overdid, overdone)

1. перабо́льшваць, перавялі́чваць, утры́раваць

2. перастара́цца, перабіра́ць (ме́ру), перадава́ць;

Don’t overdo the salt in the soup! Не перасольвайце суп!

3. перава́рваць; перапяка́ць; перасма́жваць (пра мяса); перасква́рваць (пра сала); перапра́жваць (пра каву, семкі і да т.п.)

♦

overdo it/things ператамля́цца, перанапру́жвацца; перапрацо́ўваць; перабіра́ць ме́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дастатко́ва

1. нареч. доста́точно; дово́льно, в ме́ру;

2. в знач. сказ. доста́точно, дово́льно, хва́тит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

inordinate

[ɪˈnɔrdənət]

adj.

1) празь ме́ру вялі́кі, празьме́рны

2) неўтаймава́ны

3) нерэгуля́рны; бязла́дны, хааты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перабо́льшваць, перабо́льшыць übertréiben* vt; áufbauschen vt (раздуць); dick [stark] áuftragen* (перабраць меру); áufschneiden* vi (трохі схлусіць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)