непроница́емый
1. непраніка́льны; (не пропускающий) непрапушча́льны; (непроглядный) непрагля́дны; (глухой) глухі́;
непроница́емая ма́сса непраніка́льная (непрапушча́льная) ма́са;
непроница́емая перегоро́дка глуха́я (непраніка́льная) перагаро́дка;
непроница́емый для взо́ра непрагля́дны (непрані́кальны) для во́ка;
2. перен. (глыбо́ка) захава́ны; (глубокий) глыбо́кі; (скрытный) скры́тны;
непроница́емая та́йна глыбо́кая (глыбо́ка захава́ная) та́йна;
непроница́емый челове́к скры́тны чалаве́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плынь ж.
1. тече́ние ср.; пото́к м.;
рачна́я п. — речно́е тече́ние;
паве́траная п. — возду́шное тече́ние; возду́шный пото́к;
2. перен. (движущаяся масса людей) пото́к м.;
людска́я п. — людско́й пото́к;
3. перен. тече́ние ср.; направле́ние ср.;
паліты́чная п. — полити́ческое тече́ние (направле́ние);
літарату́рная п. — литерату́рное тече́ние (направле́ние);
◊ падво́дныя плы́ні — подво́дные тече́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удово́льствие ср.
1. здавальне́нне, -ння ср.; (удовлетворение) задавальне́нне, -ння ср.; (приятность) прые́мнасць, -ці ж.;
испы́тывать удово́льствие адчува́ць здавальне́нне (задавальне́нне, прые́мнасць);
с удово́льствием з задавальне́ннем;
2. (развлечение) заба́ва, -вы ж.; (утеха) уце́ха, -хі ж.;
ма́сса удово́льствий бе́зліч уце́х (заба́ў);
◊
жить в своё удово́льствие жыць як душа́ жада́е, жыць без клапо́т (без турбо́т);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зялёны в разн. знач. зелёный;
~ная раке́та — зелёная раке́та;
з. мох — зелёный мох;
з. авёс — зелёный овёс;
~ныя насаджэ́нні — зелёные насажде́ния;
з. падле́так — зелёный юне́ц;
○ ~нае мы́ла — зелёное мы́ло;
~ная ма́са — зелёная ма́сса;
з. гаро́шак — зелёный горо́шек;
з. канве́ер — зелёный конве́йер;
з. корм — зелёный корм;
з. чай — зелёный чай;
◊ ~ная ву́ліца — зелёная у́лица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
у́лица ж.
1. (пространство между двумя рядами домов) ву́ліца, -цы ж.;
у́лица Мицке́вича ву́ліца Міцке́віча;
2. перен. (обывательская масса) ву́ліца, -цы ж.;
влия́ние у́лицы уплы́ў ву́ліцы;
3. (место вне жилых помещений) двор, род. двара́ м.;
на у́лице жара́ на дварэ́ гарачыня́;
◊
бу́дет и на на́шей у́лице пра́здник погов. пры́йдзе, та́та, і на́ша свя́та;
вы́бросить на у́лицу вы́кінуць на ву́ліцу;
зелёная у́лица зялёная ву́ліца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)