пло́скасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. плоскі.

2. У геаметрыі: паверхня, якая мае два вымярэнні.

Лінія на плоскасці.

3. Роўная, гладкая паверхня.

П. самалёта (крыло). Нахіленая п.

Каціцца па нахіленай плоскасці (перан.: пра паступовае маральнае падзенне).

4. перан. Галіна, сфера распаўсюджання чаго-н., пункт гледжання.

Разгледзець пытанне ў іншай плоскасці.

|| прым. пло́скасны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Плоскасныя вымярэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мара́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да маралі. Маральны кодэкс будаўніка камунізма.

2. Які адпавядае правілам маралі, якому ўласціва высокая мараль. Маральны ўчынак. Маральны абавязак.

3. Звязаны з унутранымі, духоўнымі перажываннямі чалавека. Маральная падтрымка. □ Вялікае маральнае задавальненне адчуў дзед Талаш пасля .. удалага стрэлу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлажэ́нне н.

1. (заняпад) Verfáll m -(e)s;

2. (разбэшчанасць) Demoralisíerung f -, Korruptión f -, Korrumpíerung f -;

мара́льнае разлажэ́нне morálische Zersétzung [Verkómmenheit]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

задавальне́нне ср.

1. удовлетворе́ние; см. задавальня́ць 1;

2. (чувство) удовлетворе́ние; удово́льствие;

мара́льнае з. — мора́льное удовлетворе́ние;

атрыма́ць з. — получи́ть удово́льствие;

◊ патрабава́ць ~ння — тре́бовать удовлетворе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

moral​2 [ˈmɒrəl] adj.

1. мара́льны; эты́чны;

moral values мара́льныя кашто́ўнасці;

a moral obligation/right мара́льны абавя́зак/мара́льнае пра́ва;

a moral person высокамара́льны чалаве́к

2. павуча́льны;

a moral story/play павуча́льная гісто́рыя/п’е́са

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падзе́нне ср., в разн. знач. паде́ние;

п. вады́ — паде́ние воды́;

п. самаўла́дства — паде́ние самодержа́вия;

п. варо́жай крэ́пасці — паде́ние вра́жеской кре́пости;

мара́льнае п. — нра́вственное паде́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нра́вственный мара́льны; (духовный) духо́ўны;

нра́вственный крите́рий мара́льны крытэ́рый;

нра́вственный челове́к мара́льны чалаве́к;

нра́вственный посту́пок мара́льны ўчы́нак;

нра́вственное удовлетворе́ние мара́льнае задавальне́нне;

нра́вственный подъём мара́льны (духо́ўны) узды́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піеты́зм

(фр. pietisme, ад лац. pietas = набожнасць)

1) містычная плынь у лютэранстве, паслядоўнікі якой прапаведавалі рэлігійна-маральнае самаўдасканаленне, набожнасць, аскетызм, містыку;

2) рэлігійна-містычны настрой (часта прытворны), набожнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БЕЛАРУ́СКАЯ ХРЫСЦІЯ́НСКА-ДЭМАКРАТЫ́ЧНАЯ ЗЛУ́ЧНАСЦЬ

(БХДЗ),

палітычная партыя. Утворана ў чэрв. 1991. Абвясціла сябе пераемніцай Беларускай хрысціянскай дэмакратыі. Кіруючы орган — каардынацыйная рада. Асн. мэта БХДЗ — духоўна-маральнае, нац., паліт. і эканам. адраджэнне Беларусі на прынцыпах негвалтоўнасці, плюралізму, прыватнай уласнасці, хрысц. брацтва з усімі народамі. Злучнасцю ў 1991 адноўлена выданне газ. «Беларуская крыніца».

т. 2, с. 431

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

zadowolenie

zadowoleni|e

н. задавальненне;

~e moralne — маральнае задавальненне;

uśmiech ~a — задаволеная ўсмешка;

~e z siebie — самазадавальненне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)