Парфі́ра ’доўгая пурпуровая мантыя — сімвал улады манарха; параднае цырыманіяльнае ўбранне манарха’ (ТСБМ). Рус. порфи́ра ’тс’, рус.-ц.-слав., ст.-слав. поръфира, поръфѷра, рус.-ц.-слав. таксама пърфира, пърфура. З грэч. πορφἴρα ’тс’ (Праабражэнскі, 2, 111; Фасмер, 3, 336). У бел., відаць, кніжнае запазычанне з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Talár

m -s, -e

1) царк. ра́са, рдза

2) ма́нтыя (суддзі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

robe

[roʊb]

1.

n.

1) хала́т, шляфро́к -а m., даўга́я, шыро́кая адзе́жына

2)

а) ма́нтыя, то́га f.

a judge’s robe — судзе́йская то́га

б) мана́ская ма́нтыя

3) на́кідка f ., плашч -а́ m., капо́та f.

2.

v.

апрана́цца, убіра́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

піралі́т

(ад піра- + -літ)

гіпатэтычнае рэчыва, з якога складаецца верхняя мантыя; мяркуецца, што з яго ўтвараецца базальтавая магма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арыло́іды

(ад п.-лац. arillus = мантыя)

дробныя нарасці на семені, якія змяшчаюць масляністыя рэчывы, што садзейнічаюць распаўсюджанню насення мурашкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мана́ткі ’невялікая маёмасць, рэчы, пажыткі, хатні скарб’ (іран.), ’убранне’ (ТСБМ, Янк. БП, Сцяшк., Яруш., Шат., Касп., Бяльк., Растарг., ТС; КЭС, лаг.), манатье ’анучы, рызманы, лахманы’ (Нікан.), манацье ’манаткі’ (ТС), манацце ’лахманы’ (Ян.); арго: маг., слуц., чарніг., Падолле мана́тка ’кашуля’ (Рам. 9), ст.-рус. манатья, монатия ’мантыя’, запазычаныя з с.-грэч. μαντύας < лац. mantum ’тс’ (Бандалетаў, Этимология–80, 69).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gown [gaʊn] n.

1. суке́нка (асабліва доўгая)

2. ма́нтыя (у суддзяў, выкладчыкаў і студэнтаў універсітэтаў і да т.п.)

3. хала́т (асабліва ў бальніцы);

a surgeon’s gown хала́т хіру́рга

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

геасфе́ры

(ад геа- + сфера)

розныя па хімічных уласцівасцях і шчыльнасці канцэнтрычныя абалонкі, з якіх складаецца Зямля (магнітасфера, атмасфера, гідрасфера, літасфера, мантыя, ядро).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

mantle [ˈmæntl] n.

1. lit. по́крыва;

under a mantle of snow/darkness пад по́крывам сне́гу/це́мры

2. ма́нтыя, манты́лья

♦

take on/wear the mantle of браць на сябе́ адка́знасць і абавя́зкі, не́сці адка́знасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gown

[gaʊn]

n.

1) суке́нка f.

evening gown — вечаро́вая суке́нка

2)

а) манты́я f. (судьдзі́)

б) прафэсу́ра f.

3) начна́я кашу́ля, хала́т -а m., шляфро́к -а m.

4) ры́мская то́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)