сфі́нкс

‘міфалагічная істота; малпа; матыль’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сфі́нкс сфі́нксы
Р. сфі́нкса сфі́нксаў
Д. сфі́нксу сфі́нксам
В. сфі́нкса сфі́нксаў
Т. сфі́нксам сфі́нксамі
М. сфі́нксе сфі́нксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бабуі́н, ‑а, м.

Малпа роду павіянаў (водзіцца ў Афрыцы).

[Фр. babouin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шымпанзэ́, нескл., м.

Чалавекападобная малпа, якая жыве ў лясах трапічнай Афрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гары́ла, ‑ы, ж.

Самая буйная чалавекападобная малпа, якая водзіцца ў экватарыяльнай Афрыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ма́ўпа ’малпа’ (паўд.-усх., КЭС). Да ма́лпа (гл.). Параўн. таксама Дзендзялеўскі (Укр.-зах.-слав., 89 і 170).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэ́зус, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Вузканосая малпа роду макак.

2. -у. Тое, што і рэзус-фактар (разм.).

Адмоўны р.

Дадатны р.

|| прым. рэ́зусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чалавекападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на чалавека; які нагадвае чалавека.

•••

Чалавекападобныя малпы гл. малпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Äffin

f -, -nen ма́лпа (самка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мака́ка, ‑і, ДМ ‑кацы, ж.

Невялікая малпа, якая водзіцца ў Азіі і Афрыцы.

[Партуг. macaco.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павія́н, ‑а, м.

Буйная малпа з падоўжанай мордай, якая жыве ў Афрыцы і Аравіі.

[Ням. Pavian.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)