млада...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. малады, новы, напр.: младагегельянцы, младапісьменны (пра мову: які атрымаў пісьменнасць у нядаўні час).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

buppie, buppy [ˈbʌpi] n. infml замо́жны малады́ афраамерыка́нец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

steer1 [stɪə] n. кастры́раваны бычо́к, малады́ вол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пані́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Сын пана; малады пан.

2. Пра спешчанага чалавека, беларучку (разм.).

Ходзіць панічом, працаваць не хоча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перале́сак, -ску, мн. -скі, -скаў, м.

Невялікі лес, аддзелены полем ад іншых лясных участкаў, або рэдкі ці малады лес паміж ляснымі масівамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наймаладзе́йшы (найвыш. ст ад малады) der llerjüngste

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вы́хадзіць², -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што (разм.).

Клопатамі дапамагчы выгадаваць, выспець, выздаравець.

В. раненага.

В. малады сад.

|| незак. выхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мало́йчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Малады чалавек, маладзец (у 1 знач.; уст.).

2. Чалавек амаральных паводзін, які заслугоўвае асуджэння (пагард.).

Фашысцкія малойчыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

развіты́, -а́я, -о́е.

1. Які дасягнуў высокай ступені развіцця.

Развітая культура.

2. 3 шырокім кругаглядам, усебакова адукаваны.

Р. малады чалавек.

|| наз. разві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

саплі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, у якога цякуць з носа соплі.

С. хлапчук.

2. перан. Малады, нявопытны чалавек (пагард.).

|| наз. саплі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)