míssweisend

a магні́тны, дэвіяцы́йны

~er Kurs — ав. магні́тны курс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

магніта...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «магніт», «магнітны», напрыклад: магнітаоптыка, магнітаэлектрычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магни́тный магні́тны;

магни́тное по́ле физ. магні́тнае по́ле;

магни́тный железня́к мин. магні́тны жалязня́к;

магни́тная бу́ря физ. магні́тная бу́ра;

магни́тная поду́шка авт. магні́тная паду́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магнеты́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Мінерал чорнага колеру, які ўтрымлівае жалеза і валодае магнітнымі ўласцівасцямі; магнітны жалязняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

железня́к мин. жалязня́к, род. жалезняку́ м.;

магни́тный железня́к магні́тны жалязня́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

magnetic equator

магні́тны эква́тар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

magnetic meridian

магні́тны мэрыдыя́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

magnetic pole

магні́тны по́люс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сартава́льнік, ‑а, м.

1. Асоба, якая займаецца сарціроўкай чаго‑н. Працаваць сартавальнікам на пошце.

2. Механізм для сарціроўкі чаго‑н. Магнітны сартавальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

magnétisch

a фіз. магні́тны

~ wérden — намагні́чвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)