Verbum

пааб’яда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Аб’есці з усіх бакоў што-н. або ўсё, многае.

Вусень пааб’ядаў лісце ў садзе.

бацві́нне, -я, н., зб.

1. Лісце і сцёблы буракоў.

Наламаць бацвіння.

2. Страва, прыгатаваная з бурачных сцёблаў і лісця.

Наварыць бацвіння.

абхваста́ць, -хвашчу́, -хво́шчаш, -хво́шча; -хвашчы́; -хваста́ны; зак., што (разм.).

Хвошчучы, абабіць.

А. пугай лісце з куста.

|| незак. абхво́стваць, -аю, -аеш, -ае.

пятру́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Агародная расліна, корань і лісце якой ужыв. як прыправа да страў.

|| прым. пятру́шкавы, -ая, -ае.

цыга́ра, -ы, мн. -га́р, ж.

Туга скручанае ў трубку тытунёвае лісце для курэння.

Курыць цыгары.

|| прым. цыга́рны, -ая, -ае.

Ц. дым.

шалясце́ць, -ляшчу́, -лясці́ш, -лясці́ць; -лясці́м, -лесціце́, -лясця́ць; -лясці́; незак.

Тое, што і шапацець.

Шалясціць лісце на дрэвах.

|| наз. шалясце́нне, -я, н.

калара́дскі,

У выразе: каларадскі жук — буравата-жоўты з чырвонымі палоскамі бульбяны шкоднік сямейства лістаедаў, які аб’ядае лісце бульбы і іншых паслёнавых культур.

асы́пацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -плецца; зак.

Апасці; абваліцца.

Лісце даўно асыпалася.

|| незак. асыпа́цца, -а́ецца.

|| наз. асыпа́нне, -я, н.

адсве́чваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак.

Даваць адсвет, адбіваць святло; адліваць колерам чаго-н; адбівацца.

Золатам адсвечвае лісце дрэў.