лінеары́зм

(лац. linearis = лінейны)

перавага меладычнай лініі над гармоніяй у шматгалосай музыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АМІЛО́ЗА,

лінейны поліцукрыд, малекулы якога пабудаваны з астаткаў глюкозы. Уваходзіць у састаў крухмалу; у адрозненне ад другога кампанента крухмалу — амілапекціну ў водным асяроддзі афарбоўваецца ёдам у сіні колер.

т. 1, с. 317

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лине́йный ліне́йны;

лине́йная геоме́трия мат. ліне́йная геаме́трыя;

лине́йная фу́нкция мат. ліне́йная фу́нкцыя;

лине́йная кома́нда воен., уст. ліне́йная кама́нда;

лине́йные ме́ры ліне́йныя ме́ры;

лине́йный кора́бль ліне́йны карабе́ль;

лине́йные войска́ ліне́йныя во́йскі;

лине́йная та́ктика ліне́йная та́ктыка;

лине́йная ско́рость физ. ліне́йная ско́расць (ху́ткасць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэ́йсер

(гал. kruiser)

вялікі быстраходны ваенны карабель з магутным артылерыйскім і ракетным узбраеннем (напр. лінейны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эквілінеа́рны

(ад лац. aequus = роўны + linearis = лінейны)

адпаведны па колькасці радкоў з арыгіналам (аб вершаваным перакладзе).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лінеарыза́цыя

(ад лац. linearis = лінейны)

метад аналізу нелінейных сістэм (або залежнасцей), пры якім яны разглядаюцца як лінейныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lineár

a ліне́йны =ling суф. назоўнікаў м. р., утварае назвы людзей: Léhrling m ву́чань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карабе́ль, ‑бля, м.

Вялікае марское судна. Ваенны карабель. Акіянскі карабель. Служыць на караблі матросам. □ Па разгойдан[ым] бурлів[ым] моры ішоў горды ў смелым поступе сваім карабель, трымаючы курс на далёкае яснае сонца. Зарэцкі.

•••

Карабель-спадарожнік — касмічны карабель, выведзены на арбіту спадарожніка Зямлі.

Касмічны карабель — лятальны апарат, прызначаны для палёту чалавека ў космас.

Лінейны карабель — вялікі, добра ўзброены ваенны карабель, прызначаны для правядзення буйных аперацый; лінкор.

Паветраны карабель — дырыжабль або цяжкі самалёт.

Спаліць свае караблі гл. спаліць.

[Ад грэч. kárabos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаланёры

(фр. jalonneur = літар. расстаноўшчык вех)

салдаты ў царскай арміі, якія на вучэнні або на парадзе расстаўляліся па лініі пастраення і руху войск; лінейныя (гл. лінейны 4).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

éindeutig

1.

{unknowntag:'}яunknowntag:'сны, недвухсэнсо́ўны

2) матэм. адназна́чны, ліне́йны

2.

adv я́сна, бясспрэ́чна

das ist (klar und) ~ geságt — гэ́та я́сна ска́зана

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)