руш, ‑а, м.

Палоска лёгкай тканіны, сабраная ў зборкі для абшыўкі чаго‑н.

[Фр. ruche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вала́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прышыўная палоска лёгкай тканіны або карунак у выглядзе фальбоны ці брыжоў на сукенцы.

2. Лёгкі мячык з пер’ем або шырокім хвалістым абадком для гульні ў бадмінтон.

|| прым. вала́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лёгкаатлеты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лёгкай атлетыкі. Лёгкаатлетычная бегавая дарожка. Лёгкаатлетычныя спаборніцтвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

труся́ціна, ‑ы, ж.

Мяса труса. На талерках дыміцца лёгкай парай вараная ружаватая трусяціна. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

швертбо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Паруснае аднамачтавае спартыўнае судна лёгкай канструкцыі з высоўным кілем. Кіраваць швертботам.

[Ням. Schwertboot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Руш ’палоска лёгкай тканіны, сабранай у зборкі, для абшыўкі чаго-небудзь’ (ТСБМ). Праз рускае рюш ’тс’ або непасрэдна з ням. Rüsche ’фальбона на сукенцы’ < франц. ruche. (Фасмер, 3, 534).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Unterháltungskonzert

n -s, -e канцэ́рт лёгкай му́зыкі, эстра́дны канцэ́рт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lightweight [ˈlaɪtweɪt] n.

1. sport лёгкая вага́; спартсме́н лёгкай вагі́

2. infml

1) чалаве́к, які́ не ма́е ўплы́ву

2) легкава́жны, несур’ёзны, павярхо́ўны чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вальтыжы́раваць ’выконваць гімнастычныя практыкаванні ў час язды верхам на кані’ (КТС). З рус. вольтижировать (Крукоўскі, Уплыў, 80) да ням. voltigieren ’тс’ < франц. voltigeur ’салдат лёгкай пяхоты’ (Шанскі, 1, В, 156).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вала́н, ‑а, м.

1. Прышыўная палоска лёгкай тканіны ў выглядзе фальбоны або брыжоў на плацці.

2. У бадмінтоне — спецыяльны шарык.

[Фр. volant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)