цэ́рбер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: люты трохгаловы сабака са змяіным хвастом, які ахоўваў уваход у пекла.

2. перан. Злосны, пільны вартавы, які жорстка абмяжоўвае чыю-н. свабоду (кніжн.).

Бязлітасны цэнзурны ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

atrocity [əˈtrɒsəti] n. лю́тасць; лю́ты ўчы́нак; жо́рсткасць, зве́рства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Febr.

= Februar – люты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

okrutny

люты, бязлітасны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жесточа́йший превосх. ст. са́мы бязлі́тасны, надзвы́чай лю́ты, страшэ́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

February [ˈfebruəri] n. лю́ты (месяц);

in February у лю́тым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zażarty

заўзяты; зацяты; бязлітасны; люты; злосны;

zażarty wróg — люты вораг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wútschnaubend

a лю́ты, раз’ю́шаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blútgierig

a крыважэ́рны, лю́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зве́рский

1. зве́рскі; (свирепый) лю́ты;

2. (очень сильный) страшэ́нны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)