Ліса́ 1 ’маленькія санкі, падсанкі’ (Бяльк.), пін. ’насціл з дошак на санях’ (Нар. лекс.). Да ліс (гл.). Узнікла ў выніку пераносу значэння. Параўн. сучкі ’тс’ (гл. Лабко, Бел.-польск. ізал., 73–75).
Ліса 2 ’самаробныя драбіны з сукаватай верхавіны’ (КЭС, лаг.). Да леса́ < лес (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тучніца ‘зграя ваўкоў’: Ня йдзіце, дзеткі, ні да леса, ні да жыта, бо ў лесе бегае тучніца (беласт., Крачк.), ту́ча ‘гайня ваўкоў’ (глыб., ЛА, 1), тучку́юць — пра гон у ваўкоў (ЛМТ). Да то́чка ‘тс’ з менай о > у, параўн. це́чка ‘тс’, усё да *tekti, *tokъ.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
масі́ў, -сі́ву м., в разн. знач. масси́в;
го́рны м. — го́рный масси́в;
м. ле́су — масси́в ле́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падсе́чка ж.
1. спец. (вырубка) подру́бка, подсе́чка;
п. ле́су — подру́бка (подсе́чка) ле́са;
2. рыб. подсе́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́дмости мн.
1. техн. (леса) рыштава́нне, -ння ср.;
2. обл. кла́дка, -кі ж.; масто́к, -тка́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ро́спускі ’мажары’ (Бяльк.), ’драбіны, сані без кузава вазіць бярвенне і дошкі’ (Касп.), ’падсанкі’ (добр., ЛА, 2), ’развалкі’ (Мат. Гом.), ’воз, калёсы для вывазкі лесу’ (Ян.), рус. дыял. ро́спуска, роспускі ’воз’, ’развалы’, ’верхняя частка саней’, ’воз для перавозу леса’. Усходнебеларуска-паўночнаруская ізалекса. Да распуска́ць, ад раз‑/рас‑ і пускаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паўз предлог с вин. ми́мо (кого, чего); вдоль (чего);
праязджа́лі п. лес — проезжа́ли вдоль (ми́мо) ле́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засе́ка и за́сека
1. (место после срубки леса) па́сека, -кі ж.;
2. воен., ист. засе́ка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
опояса́ть сов.
1. падпераза́ць, апераза́ць;
2. перен. (окружить) акружы́ць, апераза́ць;
леса́ опояса́ли го́род лясы́ акружы́лі (апераза́лі) го́рад;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ДАВА́О
(Davao),
горад на Філіпінах, на в-ве Мінданао. Адм. ц. прав. Давао. 850 тыс. ж. (1990). Порт у зал. Давао. Міжнар. аэрапорт. Гал. гандл. цэнтр вострава. Цэнтр перапрацоўкі абакі (манільская пянька) і рамі (кіт. тэкст. крапіва). Дрэваапр., лесапільныя прадпрыемствы, фанерныя ф-кі. Вываз абакі (1-е месца ў краіне), рамі, копры, леса. Рыбалоўства. Турызм. Ун-т.
т. 5, с. 561
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)