vituperative [vɪˈtju:pərətɪv] adj. fml знява́жлівы; зласлі́вы, з’е́длівы;

vituperative words ла́янка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ла́йбанка ’лаянка’ (шчуч., Нар. лекс.) — кантамінацыя з лайба і лаянка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брыдкасло́ўе, ‑я, н.

Брыдкія, непрыстойныя словы, выразы; лаянка. Гультайства, брыдкаслоўе, п’янства — усё гэта трапляла ў поле зроку сатырыка. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

площадно́й ву́лічны; (непристойный) бры́дкі, непрысто́йны;

площадна́я брань ву́лічная (бры́дкая, непрысто́йная) ла́янка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

squabble​1 [ˈskwɒbl] n. сва́рка, ла́янка; перапа́лка, спрэ́чка з-за дро́бязі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Beschímpfung

f -, -en ла́янка, зневажа́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gezánke

n -s ла́янка, сва́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карга́ ж разм (лаянка) böse Álte, Héxe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мальбоны ’лаянка’ (Юрч.). Скажоная форма слова мале́бны. Параўн. рус. цвяр. моле́бны служить ’сварыцца’. Перанос значэння: ’павучанні’ > ’лаянка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

obscenity [əbˈsenəti] n.

1. непрысто́йнасць, бессаро́мнасць

2. звыч. pl. ла́янка, абра́злівыя сло́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)