светлабро́вы, ‑ая, ‑ае.

Са светлымі бровамі. У абедзвюх [Хадоські і Ганны] на тварах, таксама мяккіх, светлабровых, быў адзін добры, лагодны выраз. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лагадне́ць ’станавіцца пяшчотным, ласкавым’ (Нас., ТС). Да лагодны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Неўлаго́дня ’не ў ладах; не ў гуморы’ (Юрч.). Гл. лагодны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

супако́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які спрыяе супакаенню, нясе супакаенне. [Васіль Цімафеевіч] слухаў лагодны, супакойлівы шум зялёных вершалін соснаў, што плаўна хісталіся над ім. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lámmfromm

a лаго́дны, пако́рлівы (як ягня́)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

benign

[bəˈnaɪn]

adj.

1) дабраду́шны; мі́ласьцівы; ласка́вы, лаго́дны

a benign disposition — лаго́дны настро́й

2) мяккі́; лаго́дны

a benign climate — лаго́дны клі́мат

3) Med. дабрая́касны, у лёгкай фо́рме

a benign swelling or tumor — дабрая́касная пухлі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пату́льны ’ціхі, лагодны, ласкавы’ (ТСБМ). З польск. potulny ’тс’, ’сціплы, павольны, слухмяны, цярплівы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Разм. Тое, што і погляд. Пагляд бацькі паступова мякчэў. Кулакоўскі. У .. [Кораня] прыемны адкрыты твар, шчыры пагляд, лагодны голас. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clement

[ˈklemənt]

adj.

лаго́дны, міласэ́рны; памярко́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

docile

[ˈdɑ:səl]

adj.

паслухмя́ны, лаго́дны, пако́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)