палі́ ца ж.
1. по́ лка;
кні́ жная п.и́ жная по́ лка;
2. (в плуге ) отва́ л м.
◊ палажы́ ць зу́ бы на ~цу и́ ть зу́ бы на по́ лку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ша́ фа , -ы, мн. ж.
1. Прадмет мэблі ў выглядзе стаячай скрынкі з дзверцамі для захоўвання чаго-н.
Кніжная ш.
Убудаваная ш. (уробленая ў сцяну). Незгаральная ш. (металічная скрынка для захоўвання каштоўнасцей).
2. Спецыяльнае прыстасаванне ў выглядзе скрынкі са створкай або дзверцамі для сушкі, выпечкі (у плітах) і пад.
Сушыльная ш.
Выцяжная ш.
|| памянш. ша́ фка , -і, Д М мн. ж.
|| прым. ша́ фавы , -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Пастухо́ ва су́ мка ’стрэлкі звычайныя, Capselia Medic . bur- sa-pastoris L.’ (добруш., браг. , Мат. Гом. ), пастушая сумка ’тс’ (Бейл. ). Кніжная назва — пераклад з лац. Аналагічна ўкр. калитник , мішочки , мошоночник , польск. tasznik (< чэш. taška ’сумка’), tobołki , kaletnik , kaletka , славац. pastusia kap‑ sička , pastierska kapsička і рус. пастушья сумка , адкуль, відаць, і была назва запазычана.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
półka
ж.
1. паліца;
półka na książki — кніжная паліца;
2. (у вагоне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кні́ жны
1. (які адносіцца да кнігі ) Buch-; Bücher-;
кні́ жн пераплёт ú cheinband m
кні́ жная ша́ фаm
кні́ жная палі́ цаn n
кні́ жны га́ ндаль ú chhandel m
кні́ жны фонд m
кні́ жны агля́ д f
кні́ жны знак ú chzeichen n í bris n
2. (тэарэтычны ) bú chgelehrt, stú bengelehrt; lé bensfremd (далёкі ад жыцця );
кні́ жная вучо́ насцьú chgelehrsamkeit f
3. лінгв ú chsprachlich, Buch-;
кні́ жнае сло́ ва ú chsprachlicher Á usdruck
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перакладны́ 1 ‑а́ я, ‑о́ е.
Які мяняўся на паштовых станцыях (пра экіпажы і коней да правядзення чыгунак). Перакладная тройка. // у знач. наз. перакладна́ я , ‑о́ й , ж. ; часцей мн. перакладны́ я , ‑ы́ х . Экіпаж з коньмі, якія мяняліся на паштовых станцыях. Ехаць на перакладных.
перакладны́ 2 ‑а́ я, ‑о́ е.
Перакладзены з якой‑н. мовы. Перакладны твор. □ З году ў год павялічваецца перакладная кніжная прадукцыя Беларусі. Палітыка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sectional
[ˈsekʃənəl]
adj.
1) мясцо́ вы, рэгіяна́ льны
sectional interests — мясцо́ выя, рэгіяна́ льныя інтарэ́ сы
2) з ча́ стак, складны́ , разбо́ рны
a sectional bookcase — разбо́ рная кні́ жная этажэ́ рка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ты́ сечнік ‘лекавая расліна’ (брэсц. , Сл. Брэс. ), ‘крываўнік звычайны, Achillea millefolium L.’ (лях. , Сл. ПЗБ ). Калька з польск. tysięcznik ‘цвінтарэй, Centauram Hill’, параўн. запазычаную форму тысё́ нчнік ‘тс’ (свіст., Шатал. ), альбо ўсечаная форма рус. золототысячник — кніжная назва з лац. Erythraea centaurium < ст.-грэч. κενταύριον ‘эрытрэйская трава кентаўраў’, якую (праз народную этымалогію) сталі разумець як centum ‘сто’ і aurum ‘золата’, праз ням. Tausendgüldenkraut , Hunderttausendguldenkraut ‘тс’ (Праабражэнскі , 1, 256; Фасмер , 2, 104; ЕСУМ , 2, 276).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пала́ та
(лац. palatium = палац)
1) вялікае, пышна аздобленае памяшканне ў палацы;
2) састаўная частка заканадаўчага органа або парламента (напр. п. лордаў і п. абшчын у парламенце Англіі);
3) назва некаторых дзяржаўных устаноў (напр. гандлёвая п., кніжная п.);
4) асобны пакой для хворых у бальніцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
biblioteka
bibliotek|a
ж.
1. бібліятэка;
~a Narodowa — Нацыянальная бібліятэка;
wypożyczać książki z ~i — браць кнігі ў бібліятэцы;
2. кніжная шафа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)