Партызанскае злучэнне Паўднёвай зоны Мінскай вобласці, гл. Мінскае партызанскае злучэнне

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

зо́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зо́на зо́ны
Р. зо́ны зо́н
Д. зо́не зо́нам
В. зо́ну зо́ны
Т. зо́най
зо́наю		 зо́намі
М. зо́не зо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рефлексоге́нный физиол. рэфлексаге́нны;

рефлексоге́нные зо́ны рэфлексаге́нныя зо́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі Цэнтральны навукова-даследчы інстытут нечарназёмнай зоны СССР 5/364; 7/164, 362, 535; 11/262; 12/515

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чырваназём, -у, м.

Урадлівая, багатая перагноем жалезістая глеба субтрапічнай зоны.

|| прым. чырваназёмны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

субтро́пікі, -аў.

Зоны зямнога шара, якія ляжаць на поўнач і поўдзень ад тропікаў і набліжаюцца па клімаце да гарачага пояса.

|| прым. субтрапі́чны, -ая, -ае.

С. пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́ндра, -ы, ж.

Прыродная зона арктычнага пояса, якая характарызуецца суровым кліматам, бязлессем, вечнай мерзлатой, беднай расліннасцю, а таксама тып расліннасці, характэрны для гэтай зоны.

|| прым. ту́ндравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зоны. Зонныя асаблівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырваназём, ‑у, м.

Урадлівая, багатая перагноем жалезістая глеба субтрапічнай зоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ландша́фт, -у, М -фце, мн. -ы, -аў, м.

1. Агульны выгляд мясцовасці; пейзаж.

Раўнінны л.

2. Сукупнасць тыповых прыкмет якой-н. мясцовасці.

Горны л.

|| прым. ландша́фтны, -ая, -ае.

Ландшафтныя зоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)