Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
паслабле́ннен. Schwächung f -, Ábschwächung f -; Entspánnung f - (напружаннеі г. д.); Lóckerung f -, Náchlassen n -s (увагіі г. д.); Mílderung f - (змякчэнне); Ábflauen n -s (ветру);
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
аслабле́ннен. Schwächung f -, Ábschwächung f -; Entspánnug f; (напружанасціі г. д.); Lóckerung f -, Náchlassen n -s (увагіі г. д.); Mílderung f - (змякчэнне); Náchlassen n -s (ветру);
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
амартыза́цыя
(с.-лац. amortisatio = аслабленне)
1) паступовае зношванне машын, абсталявання, збудаванняў і перанясенне іх вартасці на прадукцыю;
2) паступовае пагашэнне доўгу асобай або арганізацыяй перыядычнымі ўзносамі;
3) змякчэнне штуршкоў, удараў пры руху машын, пасадцы самалётаў з дапамогай спецыяльных прыстасаванняў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Вуця́ ’качаня’ (брагін., Ант., 246: «Пытай, маці, да ў шэрага вуцяці… Да шэрае вуця да й на моры начуе…»); параўн. укр.утя́, род. скл. утя́ти ’тс’ (але дзіцячае у́тя, род. скл. у́ти ’качка’), вутя́ (палес.), рус.утя́, ву́тя (бранск.) ’тс’. Відаць, архаізм; узыходзіць да прасл.*ǫws.
Ву́ця, род. скл. ву́ці дзіцячае ’качка’ (КЭС); параўн. укр.у́тя ’тс’. Хутчэй за ўсё трансфармаванае, згодна з асаблівасцямі ўтварэння т. зв. дзіцячых слоў (скарачэнне да двух кладоў, змякчэнне канцавых зычных, спецыяльная суфіксацыя і пад.), зыходнае слова тыпу ву́тва (ву́таўка), ву́тка (ву́тачка), вуцяня́ і пад.; параўн. ко́ця (< кот, коцік), ко́ся (< конь, конік) і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
амартыза́цыя
(с.-лац. amortisatio = аслабленне)
1) паступовае зношванне машын, абсталявання, збудаванняў і перанясенне іх вартасці на прадукцыю;
2) паступовае пагашэнне доўгу асобай або арганізацыяй перыядычнымі ўзносамі;
3) прызнанне даўгавога абавязацельства несапраўдным у выніку яго страты, крадзяжу і інш.;
4) змякчэнне штуршкоў, удараў пры руху машын, пасадцы самалётаў з дапамогай спецыяльных прыстасаванняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Dämpfung
I
f -, -en
1) памяншэ́нне, тушэ́нне (святла, агню)
2) глушэ́нне (гуку, голасу)
3) змякчэ́нне(фарбаў)
4) амартыза́цыя
5) прытупле́нне
II
f -, тушэ́нне (мяса, гародніны)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Вятрэ́ча ’моцны, злы вецер, ветранае надвор’е’ (КСТ, Янк. III). Ад асновы ветр‑ з дапамогай суфікса ‑еча па тыпу гушчэча, пустэча і г. д.; гл. Казлова, Бел. мова і мовазн. 2, 66–71. Паводле Трубачова, Слав. яз. 5, 177–178, бел.‑еча < прасл.‑otja, якое рэканструюецца на падставе шэрага бел.-укр.-серб.-харв.-славен. ізалекс. Параўн. бел.халадне́ча, укр.холодне́ча, серб.-харв.хладно̀ћа, бел.гале́ча, укр.голе́ча, рус.смал.гале́ча, серб.-харв.голо̀ћа, славен.golôča і да т. п.; гл. Трубачоў, Проспект, 59–60. Наяўнасць ‑е‑ ў бел. і ўкр. суфіксах тлумачыцца або як вынік варыянтнасці ‑otja/etja, або як дысімілятыўнае змякчэнне‑otja > ‑etja па тыпу рус.ребенок < робенок (Трубачоў, там жа, 60). Гэты суфіксальны тып распаўсюджаны па ўсёй беларускай тэрыторыі з канцэнтрацыяй (паводле Казловай, Бел. мова і мовазн., 2, 60) у гаворках Усходняга Палесся.