зму́чваць

I несов., разг. изму́чивать, изводи́ть; изнуря́ть, истомля́ть; см. зму́чыць

II несов. взму́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изма́ять сов., прост. зму́чыць; (изнурить) змардава́ць; (утомить) замары́ць, стамі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасі́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Празмерна напружваючы сілы, змучыць, надарваць сябе. Перасіліўся конь у цяжкім возе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зму́чваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змучыць.

зму́чваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Збло́ціць ’змучыць, зняважыць’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. zblocić ’запэцкаць балотам, граззю’, прэфіксальнага адназоўнікавага дзеяслова да błoto ’гразь’; гл. балота.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

згры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; згры́з, -зла; згры́зены; зак.

1. што. З’есці грызучы.

З. сухар.

2. што. Сапсаваць грызучы.

З. аловак.

3. перан., каго (што). Змучыць (пра гора, сумненне і пад.).

|| незак. згрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ухо́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).

1. каго (што). Пазбавіць жыцця, забіць.

2. каго (што). Змардаваць, змучыць.

Уходала яго хвароба.

Уходалі сіўку крутыя горкі (прымаўка).

3. што. Патраціць, расходаваць або з’есці.

У. многа грошай.

Уходалі гаршчок кашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заказыта́ць ​1, ‑зычу, ‑зычаш, ‑зыча; зак., каго.

Разм. Змучыць казытаннем. Заказытаць да паўсмерці.

заказыта́ць ​2, ‑зычу, ‑зычаш, ‑зыча; зак.

Пачаць казытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; -зі́; -зены; зак., каго.

1. Грызучы, давесці да смерці.

Ваўкі загрызлі каня.

2. перан. Змучыць, давесці да цяжкага душэўнага стану папрокамі, прыдзіркамі, лаянкай і пад. (разм., неадабр.).

|| незак. загрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́матаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).

1. каго-што. Знясіліць, змардаваць, змучыць.

В. усе сілы.

Дарога мяне выматала.

В. душу.

2. што. Прымусіць паступова выдаткаваць; выцягнуць, забраць па частках усё.

В. усе грошы.

|| незак. вымо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)