давяршы́цца, ‑вершыцца; зак.

Закончыцца, завяршыцца. З адчуваннем непапраўнага няшчасця, якое павінна давяршыцца, змучаны доўгай дарогаю і думкамі, стары падводзіў эшалон да станцыі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

измождённый змардава́ны; зму́чаны; знясі́лены; змо́раны; (осунувшийся) змарне́лы;

измождённый вид змо́раны вы́гляд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

worn-out [ˌwɔ:nˈaʊt] adj.

1. зно́шаны; пано́шаны, пацёрты;

worn-out carpets пацёртыя дываны́;

a worn-out joke неарыгіна́льны жарт

2. сто́млены; зму́чаны; змардава́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змарне́лы, ‑ая, ‑ае.

Змучаны, схуднелы. Праз тры дні партызанскія пасты затрымалі на лясной сцежцы абшарпанага, змарнелага хлапчука гадоў трынаццаці. Марціновіч. // Зачахлы, звялы (пра расліны). У агародзе.. зелянее на пяску змарнелая бульба. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зацкаваць.

2. у знач. прым. Злоўлены; заганяны на паляванні сабакамі (пра звера).

3. перан.; у знач. прым. Змучаны праследаваннямі, нападкамі, паклёпамі і пад. Зацкаваны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замо́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад замарыць.

2. у знач. прым. Моцна стомлены, змучаны. Замораны выгляд. □ Лабановічу кінулася ў вочы, што людзі, з якімі ён тут сустракаўся, былі дробныя, худыя, замораныя. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wan [wɒn] adj. бле́дны; зму́чаны; змарне́лы; асла́блены;

wan light цьмя́нае святло́;

a wan ho pe сла́бая надзе́я;

She gave a wan smile. Яна неахвотна ўсміхнулася.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

збале́лы, ‑ая, ‑ае.

Змучаны болем, пакутамі. Памалу ў збалелае цела вярталася ранейшая сіла. С. Александровіч. І толькі яму [Леаніду] аднаму Васіль мог бы смела паглядзець у вочы, выказаць усё, што агнём пякло яго збалелае сэрца. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

worn

[wɔrn]

adj.

1) зно́шаны, падзёрты

worn rags — лахманы́

2) змо́раны, зму́чаны

a worn face — змо́раны твар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

исстрада́вшийся

1. прич. які́ (што) спаку́таваўся; які́ (што) зму́чыўся; см. исстрада́ться;

2. прил. зму́чаны; спаку́таваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)