павеліча́льнік, ‑а, м.

У фатаграфіі, кіно і пад. — апарат для павелічэння здымка пры капіраванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэадалі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэадаліта; які робіцца пры дапамозе тэадаліта. Тэадалітная здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адваро́т, -у, Мо́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Адагнуты і прыгладжаны край адзення ці абутку.

Пінжак з шырокімі адваротамі.

2. Адваротны бок чаго-н. (кнігі, паштоўкі і пад.).

Подпіс на адвароце здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вакаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца, вызначаецца на вока, без прылад. Вакамерная здымка. Вакамерны спосаб вызначэння адлегласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сітуацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сітуацыі (у 2 знач.). Сітуацыйны план. Сітупцыйная здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Паўторная здымка эпізоду ў фільме.

Зняць тры дублі.

2. У спорце: другая, дубліруючая каманда спартыўнага калектыву, якая служыць рэзервам для асноўнага саставу (разм.).

Д. выйграў з лікам 3:1.

|| прым. ду́блевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Mssenaufnahme

f -, -n кіно ма́савая зды́мка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аўтахро́м

(ад аўта- + хром)

фотапласцінка для каляровага здымка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

тахеаме́трыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Дальнамерная тапаграфічная здымка для складання плана з рэльефам мясцовасці.

2. Раздзел геадэзіі, які займаецца вывучэннем метадаў гэтай здымкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікракінематагра́фія

(ад мікра- + кінематаграфія)

кінематаграфічная здымка з выкарыстаннем мікраскопа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)