абязво́лець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Стаць бязвольным; страціць здольнасць валодаць сабою.

Без працы чалавек абязволеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ту́рман, -а, мн. -ы, -аў, м.

Голуб асобай пароды, які мае здольнасць куляцца пры палёце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

flair [fleə] n. (for) здо́льнасць, зда́тнасць, та́лент

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мыслі́цельны мысли́тельный;

м. апара́т — мысли́тельный аппара́т;

~ная здо́льнасць — мысли́тельная спосо́бность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

право́днасць, -і, ж. (спец.).

Здольнасць прапускаць праз сябе электрычны ток, цяпло, гук і пад.

П. металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уме́льства, -а, н.

Уменне, спрыт, здольнасць рабіць што-н. з вялікім майстэрствам.

У. рук.

У. кухара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хары́зма, -ы, ж.

Выключная абаяльнасць каго-н., асаблівая здольнасць уздзеяння на навакольных.

Чалавек з магутнай харызмай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

яснаба́чанне, -я, н. (кніжн.).

Незвычайная здольнасць прадбачыць, распазнаваць будучае і з’явы, якія недаступны ўспрыманню звычайнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

capability [ˌkeɪpəˈbɪləti] n.

1. здо́льнасць

2. (патэнцыйная) магчы́масць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чэрававяшча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які мае здольнасць чэрававяшчаць.

|| ж. чэрававяшча́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)