Wáffengewalt

f - сі́ла збро́і

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сара́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (высок.).

Паплечнік; таварыш па барацьбе, зброі.

|| ж. сара́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gunrunner [ˈgʌnˌrʌnə] n. кантрабанды́ст, які́ займаецца ўво́зам збро́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

патро́ннік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Задняя частка канала ствала агнястрэльнай зброі, куды ўкладваецца патрон¹ (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збро́евы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зброі, прызначаны для вырабу і рамонту зброі. Зброевы завод. Зброевая майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партупе́я, -і, мн. -і, -пе́й, ж.

Рэмень, перавязь для нашэння халоднай зброі, палявой сумкі і г.д.

|| прым. партупе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

Частка ўдарнага механізма ў ручной агнястрэльнай зброі.

Націснуць на к.

|| прым. курко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

arsenal [ˈɑ:sənl] n. арсена́л; склад збро́і і вае́ннай амуні́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расстрэ́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. расстраляць.

2. Смяротная кара, якая чыніцца выстралам з агнястрэльнай зброі.

Прысудзіць да расстрэлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затво́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Частка агнястрэльнай зброі для закрывання і адкрывання канала ствала.

З. вінтоўкі.

|| прым. затво́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)