stagníeren

vi эк. знахо́дзіцца ў ста́не засто́ю [стагна́цыі], перажыва́ць засто́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lähmung

f -, -en

1) мед. пара́люш

2) засто́й, стагна́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

руці́на

(фр. routine, ад route = дарога, напрамак)

застой, кансерватыўнасць, боязь новага.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Stíllstand

m -s

1) засто́й, заці́шша

2) прасто́й (машыны, працы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

marazm, ~u

м.

1. маразм;

2. перан. застой, апатыя, распад, заняпад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fláute

f -, -n

1) марск. штыль

2) эк. засто́й, мёртвы сезо́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стагна́цыя

(англ. stagnation, ад лац. stagnare = рабіць нерухомым)

застой у эканоміцы, вытворчасці, грамадскім жыцці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дэпрэ́сія

(лац. depressio = прыгнечанне)

1) прыгнечаны псіхічны стан чалавека;

2) застой у гаспадарчым, грамадскім жыцці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падпо́р

1. Прыліў, напор веснавой вады ў рэчку, лагчыну (Віц. Касп.).

2. Застой вады ў дрэнажных збудаваннях, канавах (Жытк., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дэпрэ́сія​1

(лац. depressio = прыгнечанне)

1) прыгнечаны псіхічны стан чалавека;

2) біял. рэзкае паніжэнне колькасці асобін папуляцыі або віду;

3) прамысловы і гаспадарчы застой у краіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)